• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

De eenentwintig 2007

Nu het einde van muziekjaar 2007 nadert, is het tijd om de balans op te maken. Was het een goed jaar? Jazeker. We genoten van bekende Britten en frisse Fransen, jonge talenten en oude rotten. Hier zijn de Eenentwintig Beste Platen van 2007, voor je bij elkaar verzameld door de experts van KindaMuzik en 3voor12. De allerbeste zeven zijn door KindaMuzik illustratoren voorzien van een alternatieve albumhoes!

Tekst: Redactie KindaMuzik

Publicatiedatum: 12 december 2007

JUSTICE | †

Beats » Ed Banger/Warner

Het is een overstuurde bom, honderd procent overtuiging, godzijdank met een dikke knipoog. Subtiel is het niet natuurlijk, maar dat is het geluid van Justice ook alles behalve. Alles is groot. Waar veel dancealbums toewerken naar een hoogtepunt waarin alles samen komt, is † een groot meeslepend hoogtepunt, waarin af en toe ruimte is voor een bevrijdende ontspanning.
Illustratie door Enkeling

Dillinger Escape Plan | Ire Works

Loud » Relapse/Suburban

Dillinger Escape Plan is na het vertrek van gitarist Brian Benoit en drummer Chris Pennie duidelijk niet bij de pakken blijven neerzitten. Sterker nog: na het succesalbum Miss Machine weet Dillinger Escape Plan met Ire Worksweer verrassend uit de hoek te komen met Timbaland-invloedden, blazers en een pianoballad. Dit is geen knieval voor de commercie, dit is vooruitstrevend!
Illustratie door Nozzman

BEIRUT | The Flying Club Cup

Twang » 4AD/V2

Beirut weet hoe het moet, een meesterlijke plaat maken. Pas 21 jaar is Zach Kondon (en dan al in de 21), de eenmansband die lekker tegen alle hippe, Britse stromen ingaat. Kondon maakt een on-Amerikaanse hutspot van folk, klezmer, Franse chanson en een vleugje zigeunermuziek en laat het eenieder smaken.
Illustratie door Martien Ontwerpt

EDITORS | AN END HAS A START

Rock » Kitchenware/PIAS

Na twee albums wordt duidelijk dat de kracht van Editors met name ligt in de uptempo creaties. Het titelnummer alleen al telt meer inventieve hooks dan het verzamelde werk van Keane en The Killers samen, het triumviraat ‘Bones’ – ‘Escape The Nest’ – ‘The Racing Rats’ bevat het soort machtige uithalen node gemist op de laatste Bloc Party en ook ‘When Anger Shows’ heeft potentie zat voor een bonafide wereldhit.
Illustratie door Hugo van der Plas

BATTLES | MIRRORED

Mars » Warp/Rough Trade

Battles zorgt er op Mirrored voor dat verveling geen seconde de kans krijgt om de kop op te steken. Als ze het tempo naar omlaag halen voor een industrieel ambientstuk, kan je er zeker van zijn dat ze een minuut daarna alweer vrolijke onzin uit de vocoder laten vloeien.
Illustratie door Ckoe

INTERPOL | OUR LOVE TO ADMIRE

Rock » Capitol/EMI

Als Joy Division een berustend lichaam in een doodskist is waarvan de deksel nog net niet helemaal is gesloten, is Interpol een warmbloedige en worstelende levenskracht die nog lang geen afscheid van het leven wil nemen. Interpol heeft wel degelijk een warm kloppend hart. Een hart dat slechts wordt vertroebeld door een beschaduwde geest.
Illustratie door MAKI

LUCKY FONZ III | LIFE IS SHORT

Rock » MyStreetIsMine/PIAS

Lucky Fonz is puur, uncut, unplugged en vooral erg innemend. Life is Short, maar Lucky maakt het op zijn eigen rommelige, maar sympathieke wijze genietbaar.
Illustratie door Mako Sushi

LCD SOUNDSYSTEM | Sound of Silver

Beats » DFA/EMI
Sound of Silver is minstens zo goed als het dubbeldikke debuut van een paar jaar geleden. Op het nieuwe album krijgt synthesizerdame Nancy Whang een grotere rol toebedeeld en kiezen James Murphy en co nadrukkelijker dan voorheen voor de groove en de dansvloer. Bij platengigant EMI zullen ze wel mopperen over het gebrek aan singles en de te lange nummers op dit album, maar juist als LCD Soundsystem de tijd neemt, blijkt de groove zich het best te ontwikkelen.

Arctic Monkeys | Favourite Worst Nightmare

Loud » Relapse/Suburban
Een jaar en drie maanden na het verschijnen van Whatever You Say I am, That's What I'm Not komen de puisterige pubers met Favourite Worst Nightmare. De Arctic Monkeys zijn hun naïviteit verloren en maken een zelfbewuste en uitstekende plaat die je binnen een maand woordelijk kan meebrullen.

High on Fire | Death is this Communion

Loud » Relapse/Suburban
Ze hebben er lang op moeten wachten, maar met de nieuwe plaat Death is this Communion kan High on Fire doorstoten naar de wereldtop. Krakers als 'Turk', 'Fury Whip', en 'Rumours of War' klinken namelijk alsof ze steden kunnen verwoesten. Dan moet werelddominantie toch geen probleem meer zijn.

Radiohead | In Rainbows

Rock » Eigen beheer
Dankzij In Rainbows kunnen afvalligen en trouwe volgelingen elkaar weer de hand schudden. Radiohead maakt naast een nieuwe blauwdruk één van de krachtigste muzikale statements van het jaar. En zowaar, de melodie is terug.

Vic Chesnutt | North Star Deserter

Twang » New West / Sonic Rendezvous
De kleine grote man is terug met een plaat, om te huilen zo mooi. In tekst scherp, grappig, ontroerend en moeilijk als altijd. In muziek vol en melodieus, dankzij de medewerking van vijftien muzikanten van het Constellation-label. North Star Deserter is om stil van te worden.

Klaxons | Myths Of The Near Future

Rock » Polydor/Universal
Klaxons doen waar ze goed in zijn, komen ijzersterk uit de hoek en weten zelfs te verrassen met enkele rustigere nummers. Helaas moet hierbij ook een kanttekening geplaatst worden. Zo blijkt het trucje van de band niet altijd te werken als het tempo lager ligt. Een hoog stemmetje, een laag stemmetje, een flink pompende beat en wat opgefokte synthesizers zijn niet altijd een recept voor succes, zo blijkt.

AMY WINEHOUSE | Back to Black

Beats » Island/Universal
Winehouse is perfect op haar plaats, de productie is typisch soul – met een strakke, droge ritmesectie en veel blazers die naar de voorgrond komen. Conclusie: vele malen beter, origineler en brutaler dan haar zoete debuut. En, nee, ze ging niet naar de Rehab, maar gooide haar management eruit, die dat wel wilde. Aan passie ontbreekt het deze jongedame niet.

The Field | From Here We Go Sublime

Beats » Kompakt/N.E.W.S.
The Field laat je het leven door een roze zonnebril bekijken en gaandeweg wordt From Here We Go Sublime heroïne voor het kritische oor. Wat Michael Phelps meesterlijk doet op het WK zwemmen in verschillende disciplines, doet The Field met From Here We Go Sublime: goud halen in de genres house, techno, minimal, ambient en trance.

Arcade Fire | Neon Bible

Rock » Merge/Universal
Als het debuutalbum van Arcade Fire een feestje ter ere van de dood was, dan is Neon Bible een kerkdienst over oorlog, angst, het geloof en het einde der tijden. Het verwerken van persoonlijk verdriet heeft plaatsgemaakt voor doemdenken over de staat van de wereld.

Burial | Untrue

Beats » Hyperdub/Lowlands
Burial gaat verder op de weg die hij met zijn naamloze debuut was ingeslagen. En dat pad is alleen van hem. De doordringende melancholie is aanwezig, de omgevingsgeluiden die als vuil water in je kleren kruipen ook, evenals de schijnbaar zeer ritmische, maar nog steeds compleet ondansbare beats. De schoonheid van Untrue moet je zelf opgraven, diep in de kern verborgen als ze is. Maar ze knijpt je keel wel dicht en gaat recht naar je hart. Waar muziek thuishoort.

Grinderman | Grinderman

Rock » Mute/EMI
Met Grinderman verlaat Nick Cave de kabbelende binnenwatertjes en gaat hij de woelige baren weer op. De koerswijziging kondigde zich al enigszins aan in de pas tussen No More Shall We Part naar Abattoir Blues/The Lyre of Orpheus: volle kracht richting de woeste getormenteerde bluesrock.

Bloc Party | A Weekend In The City

Rock » Wichita/V2
Twee jaar, een ijzersterke livereputatie en een korte pauze later trekt Bloc Party met A Weekend in the City de lijn door die na Silent Alarm met tussendoorsingle 'Two More Years' is ingezet. De fenomenale ritmesectie is een beetje getemd en Okereke houdt zijn vocale uitbarstingen binnen de perken.

Gui Boratto | Chromophobia

Beats » Kompakt/N.E.W.S.
Op deze langspeler geeft Boratto zeventig minuten lang een eigen interpretatie van de typische Kompaktsound. Transparant geluid, op één hoofdmelodie gebaseerde nummers, verslavend-repeterende muziekstructuren, veel oog voor detail, en weinig drang tot radicaal experimenteren.

Hermano | ...Into the Exam Room

Loud » Suburban
Het is John Garcia eindelijk gelukt: niet zijn ex-bandmaatje Josh Homme met zijn Queens of the Stone Age staat in de jaarlijst, maar zijn eigen Hermano. De band van ex-Kyuss frontman John Garcia laveert ook nu weer tussen '70 riffs waarmee The Cult groot werd en de duistere bluesrock van Danzig. Hermano is een Amerikaanse band in de beste traditie die met ...Into the Exam Room niet onderdoet voor Bruce Springsteen.

Deel dit artikel:

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/de-eenentwintig/de-eenentwintig-2007
Meer De Eenentwintig op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/de-eenentwintig