Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Bloc Party geldt meteen na de doorbraak in 2004 als het meest intelligente en intellectuele jongetje van de punkfunkklas, maar lijkt al vroeg in de knop te breken. Debuutalbum Silent Alarm is nog maar net uit of zanger Kele Okereke geeft in interviews al doodmoe en gedesillusioneerd af op het tourneeleven en het hele muziekindustriecircus.
Twee jaar, een ijzersterke livereputatie en een korte pauze later trekt Bloc Party met A Weekend in the City de lijn door die na Silent Alarm met tussendoorsingle 'Two More Years' is ingezet. De fenomenale ritmesectie is een beetje getemd en Okereke houdt zijn vocale uitbarstingen binnen de perken.
Bovendien blijkt het schrille postpunkgitaarweefwerk vaak verruild voor gelaagde en sfeerbepalende electronica. Bloc Party heeft de branieveren afgeworpen en blaakt van volwassen zelfvertrouwen en ambitie, zij het in een claustrofobische wereld, waarin ontlading zeldzaam is en duisternis veelal regeert.
Tekstueel is er immers weinig reden tot lachen. De invloed van berichtgeving na de aanslagen in Londen, racistisch geweld, drugs, individualistische dagelijkse forensenvolksverhuizing en consumentisme bepalen de toon van A Weekend in the City.
Er is desondanks ruimte voor hoop op liefde, gelukkige herinneringen en kleine ochtendgeneugten na een feestavond de dag ervoor. De onzekerheden van het hedendaagse bestaan en een gevoel van vervreemding gaan zo hand in hand met een inspirerend uitzicht op een andere, betere wereld; ongetwijfeld voor velen een herkenbaar beeld van sleur en gebrek aan voldoening in het leven.
Onder de hoede van producer Jacknife Lee (U2, Snow Patrol) heeft Bloc Party, de mogelijkheden van moderne studio's maximaal uitgebuit. Hoewel de band minder live klinkt, boet Bloc Party niets in aan energie, gecontroleerde chaos of zeggingskracht. De vier verleggen hun grenzen langs R&B, Muse of Sigur Rós, spetteren minder dan voorheen openlijk als Gang of Four en The Cure en werken uiterst doeltreffend met textuur, samples en verknipt - nog steeds dansbaar - drumwerk.
Echte instapnummers ontbreken op A Weekend in the City, maar waar muziek en teksten naadloos aansluiten en elkaar versterken, gaat de plaat de boeken in als het totaalwerkstuk waarmee Bloc Party zich met een uitdagende, lichtelijk zwaarmoedige stem vestigt als één van de écht grote bands van nu.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bloc-party/a-weekend-in-the-city
Meer Bloc Party op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bloc-party
Deel dit artikel: