• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

GRASS SHOOTS MIXED WITH CHARRED TURF

In een ver verleden bestond Red Red Meat, een kapot en stoffig project dat na vier platen glorieus uit elkaar spatte met freak accident There’s a Star Above the Manger Tonight. Dock Boggs, The Rolling Stones en de aangevreten geluiden van Alan Lomax. Vanuit de ravage ontstond rond de eeuwwisseling aan de linkerkant de rammelfolk van Califone en rechts het in lompen gehulde artefact Sin Ropas.

Tekst: Roelof Schipper

Publicatiedatum: 14 september 2016

Sin Ropas is inmiddels toe aan plaat nummer vijf, Mirror Bride. Vanuit het enige café in Marshall, North Carolina, seint Tim Hurley een en ander door.

"Ik bevind me in het enige café van het dorpje - 800 inwoners - waar ik woon. De muren zijn nog altijd lunchroom gold en de tafel wiebelt, zoals die dat al jaren doet. Een lokale kunstenaar heeft haar werk aan de muur gehangen: rustieke Japanse keramiekplaten, natuurscènes in metaalgroen en -goud. Zojuist at ik een chocoladecupcake, en het ribbelpapier ligt op het bord voor mij. Er zijn nog drie andere klanten."

Zwarte zode
"Voor Mirror Bride bracht ik in Californië tijd door met Tim Rutili - toen hij begon aan Stitches. Beiden in eenzelfde staat van creatieve onbruik. We hebben elkaar geholpen. Ik weet dat ik er wezenloos, maar gegrond ben uitgekomen. Mirror Bride kwam sneller tot stand dan andere platen. Dat had te maken had met die wezenloosheid - het doet me denken aan mijn buurman die onlangs per ongeluk zijn gazon in brand stak. Na drie weken was de heuvel bezaaid met groen - kleine grasscheuten en zwarte turf."

"Er kwamen een aantal muzikale projecten tussendoor. Danni startte een band, The Errs. Mark Hosler (Negativeland) en ik speelden gitaar. Het duurde kort, maar het was wild. Ik heb meegedaan aan een vocale workshop van twee vrouwen die traditionele ballads zingen en poppentheater doen. We leerden een aantal eenvoudige liedjes en gingen daarna uiteen in groepjes om a-capellaharmonieën te improviseren. Vervolgens zongen we voor alle andere deelnemers. Na een paar minuten raakte ik buiten mezelf en begon ongecontroleerd te huilen. Ik stond op en liep de kamer uit. Idioot. Het was een nummer over mother over yonder, dat soort dingen. Het hielp me om zeep. Mijn moeder leeft en woont in Chicago."

Draagtijd
"Een aantal nummers werd een poos terug geschreven. Veel daarvan zijn collages, verknipte, vastgelegde fragmenten die aangevuld zijn met nieuwe geluiden. Zo werk ik samen met Danni. Daarom loop ik rond het pakhuis om onderdelen te zoeken. De lengte van de draagtijd varieert."

"De meeste geluiden - die ik zelf maak of vind en hergebruik - ontstaan per ongeluk. Ik heb een stapel gevonden of zelfgemaakte machines, en ook twee oude Afrikaanse handdrums die ik gebruik om basisbeats uit te werken. Ik voeg toe en verwijder totdat het goed voelt. Dat kan te ver gaan. Op het tweede liedje van Mirror Bride heb ik een computereffect gebruikt om de leadgitaar aan stukken te werken. Maandenlang hield ik er van, maar in de laatste mix met Brian heb ik het eruit gehaald. Ik kon er niet meer tegen."

"Ik heb dingen gemaakt die op dennishavlena.com staan. Dennis maakt instrumenten en heeft plannen voor tambura's, gemaakt van heliumtanks (op 'Summer Bug') of gitaardraailieren (op 'Save Me a Place' - ik ben blij met de sfeer daar."

"Als ik een nummer schrijf ontstaat er een verhaal in mijn hoofd. Geen volledig narratief, maar fragmenten. Zoals de tekst op 'Silver Brow', dat grotendeels door Danni is geschreven. Haar verhalen zijn fabels voor mij. De songs voelen als half herinnerde dromen. De zin is er, misschien, niet helemaal tastbaar."

Een foto
"Ik luister weinig terug. Als ik dat doe dan is dat om een show of tour voor te bereiden. Ik keer terug naar de plek waar ik het maakte. Meestal is dat goed, dan hoor ik de muziek met nieuwe oren. Soms niet, dan had ik het anders willen doen. Tijdtransport werkt ook als ik licht ineenkrimp. Het hoeft geen nummer te zijn. Ik heb hetzelfde gevoel als ik luister naar een 45 minuten lange opname van een naderende storm vanuit mijn appartement in Rostock. Dat was vijftien jaar geleden. Maar een vreemde drum loop kan me ook terugbrengen naar Benny’s truck stop tijdens de Loftus-sessies."

"Vanuit mijn raam, thuis, zie ik de veranda, het gazon dat ik een uur geleden heb gemaaid, mijn kat op het gras en een minibos dat we jaren geleden hebben geplant om het zicht op het huis van onze buren te beperken. Ik zie rokende bergen aan weerskanten van de bomen, en daarboven op dit moment een regenboog. Ik heb een foto”.

http://www.kindamuzik.net/interview/sin-ropas/grass-shoots-mixed-with-charred-turf/26843/
Meer Sin Ropas op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sin-ropas