http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

M.I.A. | AIM

M.I.A. weet wat ze wil.
CD, Interscope/Interscope

Tekst: Maurice Luyendijk

Publicatiedatum: 15 september 2016

Bij de naam Mathangi Arulpragasam gaat niet meteen bij iedereen een belletje rinkelen, maar haar alias M.I.A. deed de afgelopen tien jaar meerdere malen stof opwaaien. De Britse muzikante met Sri Lankaanse wortels combineert hits met controverse. In 2008 brak ze door met Paper Planes, maar een kogel klinkt er dit keer niet op AIM.

Desondanks heeft M.I.A. niets ingeboet aan politiek engagement en zijn haar thema's weer volop aanwezig: immigratieproblematiek, ongelijke verdeling van rijkdom en de rol van het kapitalisme. Dit doet ze door te refereren aan haar eerdere werk of aan andere popmuziek. Daarnaast is de plaat ook doorspekt met andere verwijzingen, bijvoorbeeld naar de theorie van Michael Hardt en Antonio Negri, die globalisering bekijken vanuit een marxistisch standpunt. In hun boek Empire omschrijven zij kapitalisme als een allesomvattende entiteit die nieuwe gebieden annexeert om nieuwe markten te creëren. M.I.A. illustreert dit idee in 'Platforms' aan de hand van olie, de motor van het kapitalisme: daar aanbidt een boortoren zijn god, olie.

Ook Rosi Braidotti's Politics of Location komt voorbij. Zij pleit voor een burger zich niet afzet tegen de overheid, maar haar juist omarmt. Bijvoorbeeld een trotse Europeaan die nieuwe bewoners met open armen ontvangt. Zo hekelt M.I.A. in openingsnummer 'Borders' onze maatschappij, waarin grote problemen bestaan naast de digitale wereld. Wat is belangrijker: trending zijn of de wereld verbeteren?

M.I.A.'s antwoord laat zich raden. AIM is een verzameling politieke standpunten verpakt in beats en samples, zodat de muziek ook goed dansbaar is. Het engagement is wel altijd dichtbij. Zelfs het radiovriendelijke 'Freedun' ontsnapt niet aan M.I.A.'s agenda. De grenzen die ze eerst creëert, ontkracht ze een zin later met een knipoog. Door keer op keer de confrontatie met de luisteraar aan te gaan, toont M.I.A. dat ze een doel voor ogen heeft. Dat maakt van AIM een sterk album.