• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Iedereen aan de soul in 2012

Crisis in Europa, crisis in Nederland en Vlaanderen, crisis ook in enkele muziekgenres. Zo niet in soulmuziek. Hooguit het luxeprobleem dat sommige concerten te druk zijn, snel uitverkocht of soms zelfs rumoerig. Maar thuis en onderweg hebben soulfans hun platen. KindaMuzik zet ze nog één keer op een rij.

Tekst: Ronald Besemer

Publicatiedatum: 19 december 2012

Ze zijn zwart, ze zijn wit en met steeds meer. Als ze zwart zijn, zijn ze beter gekleed en fruitig geparfumeerd. Trainingsjasjes dragen ze, jurkjes en te grote brillen. Dikke reten zie je veel en beginnende baardjes. Wat niet combineert, combineren ze. Mutsen op hun hoofd. Soms zijn ze fit en strak. Maar vet is ook goed, als het maar schudt. Lullen tot het concert begint en dan ineens zijn ze stil. Dames drinken wijn, heren bier. Na het concert wachten ze de artiest op en met sommige idolen, liefst met Charles Bradley, zetten ze het op een knuffelen, zelfs op Lowlands.

Soulfans!

Brittany Howard
En wat een jaar hebben ze weer beleefd. Souljaar 2012 brengt oude, afgekickte artiesten terug in de spotlights. Tegelijkertijd is er een flinke aanwas, waarbij het nieuwe Engelse talent net ietsje doorleefder, persoonlijker en urgenter klinkt dan de professionelere Amerikaanse jongelingen die Otis en Aretha met de cornflakes naar binnen hebben gelepeld. Eén uitzondering is het explosieve talent van de Amerikaanse Brittany Howard, de frontdame van Alabama Shakes. Debuut Boys & Girls is goed, maar hun korte optredens zijn pas echt magisch.

Andere Amerikaanse nieuwkomers in 2012 zijn de veertiger Slim Moore met zijn Isaac Hayes-achtige debuut en de meer op oude r&b gerichte Nick Waterhouse met zijn opwindende, schelle keldergeluid. Ook Jeff Hershey & The Heartbeats zijn weer van de partij in 2012 met zijn ouderwetse, niets-aan-de-hand feestsoul. Ook leuk in 2012 zijn de grietjes van Chains of Love die klinken alsof ze met slechte spullen in Phil Spectors kelder zijn opgesloten. Fijn!

Engelse nieuwkomers
Engeland presenteert in 2012 twee debutanten die meteen doorschieten naar superstatus, beiden artiesten van exotische afkomst. Bij de jongens is natuurlijk Michael Kiwanuka [foto onder] de held met zijn fraaie pastorale debuut Home Again. Van de meisjes springt de sprankelende Lianne La Havas eruit als een high potential, zo meent ook Prince die al achter haar aan zit. Uit de fish and chips-kraam komt ineens domineesdochter Hannah Williams tevoorschijn met haar band The Tastemakers. Denk: Daptone met een soort Adele ervoor. En dan houdt de UK één grote troef achter de hand, de met singles en EP's prutsende Liam Bailey uit Nottingham van wie we graag eens een hele langspeler zouden horen.

Usual suspects
Prachtige platen dit jaar weer van Bettye Lavette, Lee Fields [zie video onderaan] en vooral de met Dan Auerbach (Black Keys) samenwerkende voodooman Dr. John,die allemaal optreden voor de soulfans in Nederland en België. Daptone-ster Charles Bradley gunt het publiek een inkijkje in zijn privéleven in de aangrijpende documentaire Soul of a Man, een absolute aanrader. De aan Daptone gelieerde groepen The Sugarman 3 en Menahan Street Band keren terug met albums na lange tijd van stilte (te druk met sessiewerk en optredens voor anderen). Macy Gray vertilt zich niet aan een oud meesterwerk van Stevie Wonder uit 1973. Phantom Limb verrast op Lowlands en spreekt opvallend veel jonge soulkids aan. Adrian Younge maakt een plaat die klinkt als een soundtrack van een existentialistische film en geeft vervolgens optredens die er hard in knallen.

Afgekickt
Hij noemt zichzelf The Bravest Man in the Universe en staat in 2012 op uit de dood. De legendarische 68-jarige soulman Bobby Womack, die ooit trouwde met Sam Cooke's weduwe en sinds eind jaren zeventig verslaafd is, maakt een comeback van jewelste met dank aan Damon Albarn. Nog veel onverwachter is de terugkeer van Dexys, voorheen Dexy's Midnight Runners met de 58-jarige ex-junk Kevin Rowland, vroeger in spijkerpak, tegenwoordig in net kostuum. Tot slot Cody Chesnutt die tien jaar liet vallen tussen zijn debuut en zijn smaakvolle nieuwe plaat Landing on a Hundred waarin hij zijn eigen verslaving en wangedrag op de hak neemt in een lange serie lekkere songs.

Foto boven van Renate Beense. Foto onder van Vince Kmeron uit april 2012 (cc).

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/dossier-2012/iedereen-aan-de-soul-in-2012/23525/
Meer Dossier 2012 op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dossier-2012