Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met stijl en passie, plus een knipoog naar James Brown en Philadelphia-soul, dook Lee Fields in 2009 op als een soulman van het zuiverste water. Zijn carrière dreigde te verzanden in het discotijdperk en tot in de naargeestige jaren negentig produceerde hij opnamen met slechte synthesizers. Maar superplaat My World luidde een glorieuze comeback in en Fields' optredens daarna waren een zegetocht, niet in het minst dankzij de muzikanten uit de onvolprezen Menahan Street Band.
Daarom is de verwachting nu, bij Fields' nieuwe plaat, nogal hoog. Eerlijk is eerlijk, zo goed als My World is Faithful Man niet, maar tegelijkertijd is er heel weinig mis mee. De songs zijn goed, er zijn nog steeds mannen uit The Menahan Street Band aan boord, de producers zijn gebleven en Fields zingt nog even stijlvol en gepassioneerd, met gedoseerde erupties.
Hooguit klinkt deze plaat een stukje droger dan haar voorganger. Meer richting Al Greens meesterwerken met producer Willie Mitchell op Hi in plaats van het gelikte perfectionisme dat de Philly-sound kenmerkt. Hierdoor ontploft Faithful Man niet direct in je gezicht, het is eerder een sluipend meesterwerkje dat zich na enkele draaibeurten als een anaconda om je heen windt en je niet meer loslaat.
Er staan namelijk voortreffelijke songs op, zoals het titelnummer, het smachtende 'Wish You Were Here' en de geheide, nieuwe, funky publieksfavoriet 'You're the Kind of Girl'. We zijn alleen maar blij dat zo'n groot soulman - met steun van een enthousiast label en een stel formidabele muzikanten - onder ons blijft. "I'm still hanging on", zingt Fields en dat geldt zeker ook voor de soul-liefhebbers als je ze dergelijke goede platen blijft voorschotelen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/lee-fields/faithful-man/22669/
Meer Lee Fields op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lee-fields
Deel dit artikel: