• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Bobby Womack | The Bravest Man In The Universe

De wederopstanding van een soullegende.
CD, XL/V2

Tekst: Thomas Heerma van Voss

Publicatiedatum: 15 juni 2012

Bobby Womack maakte al muziek toen de meeste hedendaagse artiesten nog niet geboren waren. Eind jaren vijftig werd de soulzanger ontdekt door Sam Cooke, in 1964 schreef hij met It's All Over Now de eerste nummer 1-hit van The Stones, en als soloartiest had hij in de decennia daarna zelf ook genoeg succes. Maar: midden jaren tachtig werd steeds duidelijker dat Womack een drugsverslaving had en langzaam verdween de soulzanger naar de achtergrond. De spaarzame singles die hij sindsdien nog uitbracht, wisten fans en media amper te bekoren.

Het leek het standaardverhaal van een aan drugs verslaafde grootheid die langzaam in de vergetelheid raakt. Tot 2010: Bobby Womack verscheen op het Gorillazalbum Plastic Beach en liet horen nog steeds over een van de meest krachtige soulstemmen ter wereld te beschikken. Damon Albarn, de man achter Gorillaz, moet hetzelfde gedacht hebben toen hij (samen met labelbaas Richard Russell) besloot een album met de inmiddels 68-jarige Womack te produceren. Het verbluffende resultaat heet The Bravest Man in the Universe.

De eerste noten van het album zijn exemplarisch: we horen een zachte, nauwelijks opvallende strijker en daaroverheen de indringende, vlijmscherpe stem van Bobby Womack. Iedere uithaal is raak, elke zin krijgt door Womacks uitspraak vanzelf een enorme kracht mee. Hij viert de liefde zonder empatisch te worden. Hij bezingt het verleden zonder in voorspelbare nostalgie te vervallen. Hij smeekt op zo'n ontroerende wijze om vergiffenis dat je als luisteraar bereid bent hem alle zonden meteen te vergeven.

Womacks manier van zingen doet soms denken aan die van James Brown, terwijl ook de invloed van de vorig jaar overleden Gil Scott-Heron duidelijk te horen is. Maar bovenal is het Womacks krachtige eigen geluid dat te horen is: geëmotioneerd en nergens sentimenteel, prominent en nergens opdringerig. De overwegend kale muziek die Albarn en Russell hem voorschotelen is in dat opzicht ook perfect. Een somber pianoloopje, een onheilspellende strijker of een uptempo drumloopje: veel meer hebben de producties niet om het lijf, en dat is precies het soort ondergrond waarbij Womacks fenomenale uithalen optimaal tot hun recht komen.

Je zou nog kunnen zeggen dat de concentratie bij de laatste paar instrumentaties wat verslapt, of dat de spaarzame gastartiesten weinig toevoegen. Maar wat beklijft is uiteindelijk Womack zelf: zijn stem is misschien wel krachtiger dan ooit, zijn teksten overtuigender dan bijna alles wat vandaag de dag verschijnt. The Bravest Man in the Universe is niet het zoveelste Womackproject, het is de wederopstanding van een soullegende.

http://www.kindamuzik.net/recensie/bobby-womack/the-bravest-man-in-the-universe/22984/
Meer Bobby Womack op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bobby-womack