• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Wilco | Sky Blue Sky

Een bijna onbezorgde blauwe lucht.
CD, Nonesuch/Warner

Tekst: Bart Breman

Publicatiedatum: 30 mei 2007

Wilco verkende met albums als Yankee Hotel Foxtrot en A Ghost is Born de grenzen van de americana. De band uit Chicago wist avant-gardistische invloeden toe te voegen aan zijn mix van rock, pop en country. Met die opmerkelijke, maar volstrekt logisch klinkende muziek wist Wilco de luisteraar voortdurend op het verkeerde been te zetten. Ook met Sky Blue Sky slagen de heren er weer in je goed te verwarren.

Want bij eerste beluistering vraag je je af: waar blijft die gekte, waar blijft de plotse feedback? Twaalf nummers later kom je tot de conclusie dat er bijna geen spoor van die mafkezerij meer te bekennen is. Op Sky Blue Sky laat Wilco ontspannen klinkende alt.country horen. Het is dromerige zomernamiddagmuziek, die onbezorgde blauwe luchten in gedachten roept. Een Sky Blue Sky indeed.

Het schijnt dat zanger Jeff Tweedy zijn persoonlijke demonen heeft bedwongen en ook over zijn medicijnverslaving heen is. Sky Blue Sky bevestigt dat Tweedy een stuk beter in zijn vel zit. De plaat klinkt bijzonder toegankelijk en er wordt keurig binnen de kaders van de pop en country gekleurd. Saai is dat allerminst. De fluisterzachte americana van een liedje als ‘Either Way’ of de voorzichtige soul in ‘Hate it Here’ is ronduit betoverend. De nummers nestelen zich binnen de kortste keren muurvast in je hoofd.

Niet dat er opeens een brave band is opgestaan; gefreakt wordt er wel degelijk. In een nummer als ‘Shake it Off’ gaan de remmen even los met psychedelisch aandoende rock en in ‘Impossible Germany’ klinkt opeens een bizarre gitaarsolo. Bovendien volgen nummers zelden de koers die je aanvankelijk verwacht en schieten ze vaak een volledig andere kant op. Het zegt veel over het talent en vakmanschap van Tweedy en zijn kompanen.

Sky Blue Sky is op het eerste gehoor een gemoedelijke alt.countryplaat, sterk beïnvloed door het werk van The Beatles en Bob Dylan. De spanning en gekte van de vorige platen zijn niet verdwenen, maar gewoon wat subtieler in het geheel opgenomen. Het resultaat is rijk, breekbaar en wondermooi. Wilco levert met Sky Blue Sky een plaat van wereldklasse af.

http://www.kindamuzik.net/recensie/wilco/sky-blue-sky/15525/
Meer Wilco op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wilco