• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Wilco´s John Stirratt over onsterfelijkheid

Wilco herrees ruim tien jaar geleden uit de as van Uncle Tupelo en gaf onlangs nog een memorabel optreden in Paradiso.

Tekst: Anneke Ruys

Publicatiedatum: 07 oktober 2005

Bij Wilco - ook wel soms de Amerikaanse Radiohead genoemd - draait het voor een groot deel om de charismatische frontman Jeff Tweedy. De man die de emotionele, uiterst persoonlijke liedjes pent en maar niet loskomt van de reputatie moeilijk te zijn.
Volgens bassist John Stirratt valt dat echter allemaal nog wel mee. Vandaag is hij degene die de interviews ‘doet’, want Mr. Tweedy geeft ze nog maar sporadisch. Geen probleem, aangezien Stirratt al een tijd lang met Wilco meedraait. Hij begint met vertellen over Jeff Tweedy en het contact van de man met de rest van de band. “Dat contact is dus echt optimaal. Het is waar dat er mindere tijden waren toen Jeff opgenomen moest worden vanwege zijn medicijnverslaving. Toch is het allemaal flink overdreven door de pers. Het was gewoon lang niet zo ernstig als het leek”.

Dubbel-live
Maar los van een al dan niet problematische onderlinge relatie: Wilco slaagt er nog steeds in om gedenkwaardige albums af te leveren en memorabele live-shows neer te zetten. “Wilco op de plaat kan soms heel anders klinken dan Wilco on stage. Tussen het moment dat er een nieuwe Wilco-plaat uit komt en het einde van de tour kunnen songs vaak heel anders gaan klinken dan de oorspronkelijke versie”. Dat klinkt dus veelbelovend voor Wilco’s dubbel live-cd die binnenkort uit moet gaan komen. “De songs gaan vooral een eigen leven leiden naarmate ze veel gespeeld worden. Afhankelijk van de zalen waar we staan en het publiek dat erop af komt voegen we zaken toe of laten zaken weg. Zo wordt een liedje vaak langer, misschien korter dan het origineel. Zo blijft het altijd fris en nieuw klinken”.

Ondanks de grote inbreng van ‘meesterbrein’ Jeff Tweedy ontstaan de Wilco-liedjes toch op een democratische manier. “Hij schrijft de songs, de basis meestal, en wij zijn de ‘keurmeesters’. Aan ons de dankbare taak om het liedje te vervolmaken, het de ‘finishing touch’ te geven. En er is zeker ruimte voor suggesties. Het komt best voor dat een nummer omgeschreven wordt en het instrumentale deel uiteindelijk heel anders gaat klinken dan gepland”.

Andere uitdagingen
Stirratt spreekt met voldoening over Wilco. “Er waren en zijn vele onvergetelijke momenten. Live spelen geeft bijna altijd voldoening. Het ene publiek is weer heel anders dan het andere. Sommige zijn erg introvert en laten de muziek rustig inwerken. Weer andere, zoals bijvoorbeeld het Nederlandse publiek, uiten hun gevoelens direct en je weet ook meteen of een liedje hen raakt of niet. Ik heb ook veel geleerd van het reizen wat we doen. Je leert de meest uiteenlopende culturen kennen en ontmoet soms heel bijzondere mensen. Het is een leven waar je aan went en aan verslaafd raakt”. Toch heeft Stirratt ook wel eens behoefte aan iets anders dan Wilco. “Ik denk dat het voor een muzikant goed is om zich ook met andere projecten bezig te houden. Dat houdt de band gezond en biedt weer nieuwe uitdagingen”. Daarom hebben de Wilco-muzikanten ook nevenprojecten naast de band. Stirratt is wat dat betreft heel actief. Zo bracht hij onlangs nog een plaat uit met zus Laurie, met wie hij vroeger in de band The Hilltops zat.

Neil Young
De mannen van Wilco zijn allemaal muziekfanaat. “Wat wil je, als je van kleins af aan al muziek geserveerd krijgt. Ik was dertien toen ik mijn eerste gitaar bespeelde. Muziek had ik al veel eerder ontdekt: The Beatles, Dylan, Crosby, Stills & Nash en vooral Neil Young. Echt, aan die muziek kan ik bijna mijn hele leven ophangen. Herinneringen komen naar boven als ik zijn muziek hoor. Neil laat je glimlachen, maar ook janken. Voor mij hangen er heel wat mooie momenten aan. Vreugde en verdriet heb ik bij On the Beach, Harvest en alle platen ervoor en erna. Maar vooral bij het oudere werk. Zijn laatste plaat Greendale ligt al maanden in mijn platenkast zonder ernaar geluisterd te hebben. Maar wat een muziek maakt die man! Geweldig…”

“Ik hoop met Wilco ook te bereiken wat die man voor elkaar heeft gekregen: onsterfelijk worden. Dat mensen over 25 jaar nog zeggen: “Man, wat was dat toch een fantastische muziek. Dát is voor iedere muzikant pas de enige echte kroon op zijn werk!”

http://www.kindamuzik.net/interview/wilco/wilco-s-john-stirratt-over-onsterfelijkheid/10735/
Meer Wilco op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wilco