• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Wilco

Gemengde gevoelens.
14 november 2011, Vredenburg Leidsche Rijn

Tekst: Machiel Coehorst

Beeld: Bart van den Hoogenhoff

Publicatiedatum: 16 november 2011

Naar een optreden van Wilco kijk je uit: de band rondom de geniale én grillige Jeff Tweedy grossiert in inventieve prachtsongs op het raakvlak van roots, pop en rock. Behaagzucht is de formatie uit Chicago vreemd. Vanavond in een uitverkocht Vredenburg is dat niet anders. Bij vlagen is het concert uitmuntend, maar er valt ook wel het een en ander op aan te merken.

De ouverture is verrassend met het ingetogen 'One Sunday Morning (Song for Jane's Smiley Boyfriend)', het schier eindeloze slotakkoord van de laatste plaat, The Whole Love. Het is een prachtig nummer dat wordt gedragen door een eenvoudig, repeterend gitaarriedeltje, fijnzinnige pianoklanken en de intrigerende stem van Jeff Tweedy. De frontman met briljante trekjes is helaas ook behept met een minder aangename karaktertrek: tot tweemaal toe schoffeert hij iemand uit het publiek. En pas na een nummer of vier richt hij zich tot de zaal met de boodschap dat hij beter zijn mond kan houden om geen afbreuk te doen aan de muziek. Tja, met die muziek is niet veel mis…

Wilco heeft in de zeventien jaar van zijn bestaan zo veel moois gemaakt dat een optreden nauwelijks kan mislukken. De opening van de avond en het ritmisch uitgekiende, licht experimentele 'Art of Almost', het eerste lied van The Whole Love, met op het eind een prettig gestoorde gitaarpartij van Nels Cline, bevestigen dit. Ook 'I'm Trying to Break Your Heart' is zo'n fijn Wilconummer dat uiteindelijk ontspoort. De zachtaardige kant van de band uit zich in 'One Wing', 'Jesus, Etc' en de Beatlesque liedjes 'Capitol City' en 'Hummingbird'. Mooi is ook de uitvoering van het sterk aan de jaren zeventig refererende 'Impossible Germany' met zijn dubbele gitaarpartijen.

De band speelt vanavond ook een aantal minder interessante nummers uit het repertoire, zoals 'I Might', 'Dawned on Me' en 'The Whole Love'. En na een dik uur is het al voorbij, hoewel er keuze is uit acht albums. Wat resteert is een ruime toegift, die de band inluidt met een van zijn meest curieuze nummers, 'Via Chicago'. Deze bedaarde countryballad wordt meerdere malen wreed verstoord door explosieve geluiden, terwijl Tweedy stoïcijns doorspeelt. Wilco besluit het optreden in Utrecht niet heel geïnspireerd met enkele stevige, vrij eendimensionale nummers. Uiteindelijk resteren er - behalve pijnlijke ogen door de lichtshow - toch voornamelijk gemengde gevoelens.

http://www.kindamuzik.net/live/wilco/hoofdact-9086/22272/
Meer Wilco op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wilco