• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Wilco | Ashes of American Flags

Het perfecte filmportret van een liveband pur sang.
DVD, Nonesuch/Warner

Tekst: Jeroen Houben

Publicatiedatum: 28 april 2009

Het begon vijftien jaar geleden, na de breuk van Uncle Tupelo. Jeff Tweedy, de songwriter die jarenlang gevangen had gezeten in de rol van bassist, was eindelijk vrij om zijn eigen ding te doen. Er moest wel van vooraf aan begonnen worden: opnieuw dat eerste optreden, het eerste tourbusje en de eerste kritieken. Anno 2009 is Wilco echter een heel grote band. En daar hoort een concertfilm bij.

Het cliché dat de band volwassen is geworden, wordt al bevestigd in het openingsshot. Het gegroefde en pafferige gezicht van Tweedy die, ook nog eens getooid met een grote witte cowboyhoed, schept een behoorlijk contrast met de jonge songwriter in houthakkersblouse die op zesentwintigjarige leeftijd een bandje oprichtte. In de interviews tussen de liedjes worden flarden verteld van de weg die de band heeft afgelegd. Sinds de vorige film, I Am Trying to Break Your Heart (2003), is er veel veranderd binnen de band, maar we zien hier wel geen moeilijke telefoontjes, geen brakende Tweedy, geen ruzies en geen aanleiding om nog een bezettingswisseling te verwachten. Sinds de laatste grote stoelendans in 2004 (exit Leroy Bach, entree Nels Cline, Pat Sansone en Mikael Jorgensen) is de rust wedergekeerd in de band.

Ouder of niet, aan kracht heeft Wilco vooralsnog niets ingeboet. Met zes man sterk, sporadisch vergezeld door een blaastrio, klinken de nummers voller dan ooit tevoren. Het intensieve spel van de band is betoverend. Het energieke drumwerk van Glen Kotche doet denken aan een jonge Stewart Copeland, terwijl het rode hoofd van gitarist Nels Cline haast lijkt te ontploffen tijdens zijn vele vuige solo's.

Met esthetische beelden van lege vlakten, kleine dorpen en grote steden, geschoten vanuit de tourbus, is de film een soort roadmovie. We volgen Wilco onderweg naar vijf optredens. Dat gaat van grote concerthallen in Nashville tot aan het kleine podium van Tipitina's in New Orleans, waar de blazerssectie genoodzaakt is zich tussen het publiek op het balkon te installeren.

De setlist van de dvd is bijzonder evenwichtig. Van elk van de laatste drie albums (Yankee Hotel Foxtrot, A Ghost is Born en Sky Blue Sky) komen drie nummers voorbij. Van Being There en van Summerteeth zijn twee liedjes opgenomen in de set. Opvallend is de afwezigheid van grote hit 'Jesus, Etc'. Ook in de extra's (waar nog zeven losse nummers te vinden zijn) is de meezinger bewust weggelaten. Eigenlijk maar goed ook, want deze dvd is op zijn best tijdens bloed-zweet-en-tranen-stampers als 'Monday, Impossible Germany' en 'Via Chicago'.

Met deze film bewijst Wilco zich als een liveband pur sang. Na Tweedy's akoestische escapades op Sunken Treasure en de studioperikelen die op I Am Trying to Break Your Heart worden belicht, is Ashes Of American Flags een onmisbare aanvulling, en zonder moeite de beste concertfilm van het jaar.

http://www.kindamuzik.net/recensie/wilco/ashes-of-american-flags/18509/
Meer Wilco op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wilco