Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Enkele weken na zijn verbluffende tweede werkje met Thee Silver Mount Zion is er al een nieuwe plaat van Vic Chesnutt. Skitter on Take-off is radicaal anders dan zijn voorganger. Hoewel de vele muzikanten op At the Cut ingehouden spelen, gaat er niets boven een plaat met alleen Chesnutts stem, zijn simpele gitaarspel en een klein beetje begeleiding die ditmaal wordt geleverd door Jonathan Richman en diens drummer Tommy Larkins.
Skitter on Take-off roept herinneringen op aan Chesnutts eerste twee platen, vooral aan zijn debuut Little uit 1990. Zijn songs zijn weliswaar van meet af aan eigenzinnig en speciaal, maar met het zelfvertrouwen dat hij in de loop der jaren opbouwt, is hij uitgegroeid tot een meester van het vreemde en gevoelige liedje. In dat opzicht combineert Skitter on Take-off het beste van beide werelden: de songschrijver van nu klinkt weer zo klein en intiem als lang geleden.
Zo'n spaarzaam geïnstrumenteerde plaat vraagt een ander soort aandacht dan Chesnutts vorige platen waarop de mannen van Fugazi en Thee Silver Mount Zion de gitaren af en toe flink laten ronken. Skitter on Take-off is echter verre van een duffe plaat. Er is meer ruimte voor nuances en Chesnutts uithalen komen des te harder aan. Dick Cheney krijgt hier een eigen liedje en staat met andere vreemde vogels in 'Worst Friend' op cynische wijze voor het echte Amerika. Voor het gemak schaart Chesnutt zichzelf hier ook onder.
'Sewing Machine', dat de plaat besluit, nam Vic eerder op met de band Brute. De nieuwe uitvoering blijkt een verpletterende versie van één van zijn intiemste songs vol kleine details en grote verlangens. Chesnutt is creatief en productief als geen ander en zijn oeuvre stijgt inmiddels naar duizelingwekkende hoogte.
http://www.kindamuzik.net/recensie/vic-chesnutt/skitter-on-take-off/19363/
Meer Vic Chesnutt op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/vic-chesnutt
Deel dit artikel: