• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

PJ Harvey | Uh Huh Her

Briljant dagboek van getergde rockdiva.
CD,

Tekst: Dieter Craeye

Publicatiedatum: 25 juni 2004

Zet u schrap, want Uh Huh Her, plaat nummer zeven van PJ Harvey, is allerminst een plezierreisje vol rozengeur en maneschijn geworden. De mysterieuze diva mag dan de dertig al enige tijd gepasseerd zijn, in haar graatmagere lijf schuilt nog steeds de wanhopig smachtende jongedame die we een decennium geleden leerden kennen met ongepolijste meesterstukken als Dry en Rid of Me.

Met het succes van het toegankelijke en hoopvol gestemde Stories from the City, Stories from the Sea leek PJ's getormenteerde ziel nog opgeborgen in een met ruwe diamanten versierde kluis, nu blijkt het niets dan een intuïtief georchestreerde schijnmanoeuvre geweest te zijn.

Op Uh Huh Her verzeilt Polly Jean immers opnieuw in een claustrofobisch liefdeslabyrinth dat bezaaid ligt met venijnige doornkransen vol intense haat ("Who the fuck d'you think you are?"), hartverscheurende tristesse ("Everything is poison that's coming out/Cheating, lying since the day you were born"), integere - en weinig aan de verbeelding overlatende - lustgevoelens ("Can't you see in my handwriting/The curve of my G ...") en onrustwekkende doemscenario's ("Can you see my pocket knife?/You can't make me be a wife") die alle aspiraties op een stabiele gemoedsrust abrupt kortwieken.

Wat je zelf doet, doe je vaak beter, moet PJ Harvey gedacht hebben toen ze aan deze plaat begon te schrijven, want op vaste waarde Rob Ellis (drums en percussie) na, heeft ze Uh Uh Her volledig zelf ingespeeld.

Dat doet ze ongenadig strak en simpel (gitaar/bas), boordevol passie en met een rits gammele akkoorden die gaandeweg muteren tot een ruwe brok dynamiet dat elk mannelijk gevaar prompt onschadelijk maakt. De grofkorrelige opener 'The Life and Death of Mr. Badmouth' en het hoekige 'Cat on the Wall' zijn vintage PJ (evenals het aan 'Meet ze Monsta' verwante 'It's You') en laten er geen twijfel over bestaan met welke intentie ze vanochtend uit bed is gestapt.

Naarmate de dag vordert schreeuwt en krijst ze de voltallige bevolking van Dorset bij elkaar in het grimmige 'Who the Fuck?' en met de voortreffelijke single 'The Letter' gunt de Britse ons ongegeneerd een blik in haar nietsverbloemende dagboek.

Uh Huh Her is in alles het tegenovergestelde van Stories from the City, Stories from the Sea, met uitzondering van het poppy 'Shame' ("Shame is the shadow of love"), dat nogmaals illustreert met welke heerlijke (voor anderen dan weer afgrijselijke!) stem Harvey geschapen is. 'You Come Through' (wordt de nieuwe single) schittert in z'n eenvoud en mits een fabelachtig mooi refrein en glasheldere percussie verwordt het nummer tot een van Polly's absolute piekmomenten op Uh Huh Her.

Eveneens te duchten: het akoestische 'The Desperate Kingdom of Love', dat zo breekbaar is (zowaar een fluisterende PJ) dat het bij de minste bruuske beweging uit evenwicht kan gebracht worden. De zeemeeuwen kunnen dus maar beter uit de buurt blijven, ook al nemen ze net voor middernacht geruisloos hun intrek in het brein van de getergde meesteres, net verwikkeld in een psychoanalytisch gedachtegoed ('The Darker Days of Me 2 Him').

Detailkritiek is er enkel op de ietwat ongelukkig geprangde miniatuurtjes 'The Slow Drug', 'No Child of Mine' en 'The End', waarvan de ware toedracht ons volledig ontgaat. Het belet ons echter niet om PJ Harvey alsnog met onderscheiding huiswaarts te sturen.

Hoe kan een mens in godsnaam zoveel pijn lijden? Zolang PJ echter met briljante platen als Uh Huh Her komt aandraven, zijn we niet van plan haar de bijsluiter van onze Prozac te offreren.

http://www.kindamuzik.net/recensie/pj-harvey/uh-huh-her/6428/
Meer PJ Harvey op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pj-harvey