Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Deze dubbelcd is de herbewerking door allerlei experimentele artiesten over heel de wereld van Merzbows Frog LP. Voor de recensie van die plaat check » hier. Dan nu over naar het recyclewerk…
Hrvatski trapt op cd 1 af met ‘Amphibilia salientia’ waar hij elektronische bliepjes combineert met drones. Het geheel is behoorlijk minimaal en het ontgaat me een beetje waar hij naar toe wil. Dan is het de beurt aan Pita’s ‘Merzfrog473’ die binnenvalt met een lading distortion dat dan weer wegvalt en dan weer aanzwelt. Midden in het nummer valt dit allemaal weg en gaat het nummer over naar een melodieuzer geheel waarna het behoorlijk monotoon eindigt.
Nee, dan heeft Aaron Turner met zijn ‘House of low culture’ het beter voor elkaar. In ‘Advancing hordes’ laat hij zien hoe hij een creatief stukje noise weet te brengen. In 7 minuten zwelt de muziek aan tot een climax waarbij het gebruik van insectengeluiden steeds meer de overhand neemt. Gave song. Never Prescence Forever neemt het stokje over en begint met een rustig stukje ambient dat ongeveer het hele nummer aanhoudt tot de laatste seconden. Dan komt uit het niets een noise-uitbarstinkje waarbij de vraag is waarom?
Dan mag Sunn O))) het proberen en met hun ‘Catch 22 (surrender or die)’ laat men horen dat men niet alleen gespecialiseerd is in lager dan laag. Een 10 minuten lange durende drone waar langzaam experimentele en machinale geluiden in opdoemen. Erg mooi gedaan. Remix 6 komt op naam van Gerritt. ‘Frog inside hypercube’ sluit perfect aan op Sunn O))) met een ambientstuk ingekleurd met elektronische bliepjes.
Een stukje harder wordt het met Terror Organ die met een typische merzbow noise-passage begint. Het nummer eindigt met een ambientstuk. Vervolgens komt John Wiese aanzetten met een bak distortion gecombineerd met stiltes. Helaas komt het nummer wat te fragmentarisch over.
Meneer Merzbow himself sluit cd 1 af met een 15 minuten durend noisestuk waarbij ook tijd is voor rustigere passages. Leuke gedeeltes komen voorbij maar de 15 minuten zijn over het algemeen een beetje teveel van het goede.
Op naar cd 2, die geopend wordt door Fennesz. Een sterke compositie laat hij horen. Het is een melodieus stukje noise waarbij langzaam ook insectengeluiden in vermengt worden. Over naar Ulver, die kikkergeluiden mengt met machinale geluiden. Ook komt er een vervormde stem langs maar boven de middelmaat zijn de 8 minuten niet.
Bent u er nog? Wel? Nou dan gaan we verder met Russell Haswell. Dit nummer valt op door zijn aaneenschakeling van bliepjes, piepjes en klikjes. Jammer alleen dat er geen vaart in de song zit. Waardoor alles wat verveeld overkomt. Ook vervelend is het 10 minuten durende epos van Hecker. Dit begint erg rustig maar met kikkergeluiden komt er leven in de brouwerij. Op zich leuk gedaan alleen het duurt te lang en daarom vervelend.
Een na laatst is When aan de beurt met zijn ‘Darkside of the frog’ die beter voor de dag komt als de drie voorgaande artiesten. In dit nummer met kikkergeluiden en noisepassages zit gelukkig wel de vaart die de andere drie ontbeerde. Afsluiter is de Japanse formatie Boris die met ‘Froggie Bee-Baa’ een combinatie van zware sludge en feedback laat horen. U denkt Sunn O)))? Ja dat klopt, daar heeft het erg veel weg van. Maar de 20 minuten durende compositie blijft wel de volledige lengte boeien. En is daarmee een perfecte afsluiter voor deze dubbelcd.
De vraag is nu natuurlijk, is dit wel de aanschaf waard? Ja, want de betere composities zijn, als je de alles afweegt, in de meerderheid. Andere reden is trouwens de fraaie uitklapdigipack.
http://www.kindamuzik.net/recensie/merzbow/frog-remixed-and-revisited/4509/
Meer Merzbow op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/merzbow
Deel dit artikel: