http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het Analoge Zintuig
Tekst: Harry Prenger
Publicatiedatum: 01 januari 1999
"You don't have to call it music if the term shocks you," aldus John Cage. Is lawaai muziek? Zijn prettig in het gehoor liggende noten muziek? Voor de meeste mensen is de eerste vraag retorisch, de laatste vraag zal met een volmondig ja worden beantwoord. Anders gezegd: wie over muziek praat bedoelt popliedjes en niet de onbehouwen decibellen van een Japanse geluidskunstenaar. De 48-jarige Masami Akita zal het een zorg zijn. Sinds het begin van de jaren tachtig overstelpt hij ons met compromisloze noise. Dit doet Akita volgens een ander, simpeler devies: wie niet horen wil moet voelen. Hij voert de uit effectapparatuur en EMS-synthesizers afkomstige noise op tot het punt waar irritatie door lawaai overgaat in de schoonheid van lawaai. Bij een eerste kennismaking protesteren de zintuigen van de luisteraar, maar hij zal zich erover verbazen hoe het gehoor zich aanpast aan het volume. Na het slechten van de noisemuur heeft Merzbow opvallend veel schakeringen tot zijn beschikking.
Op zulke momenten wordt lawaai muziek, eventueel als het auditieve antwoord op een andere Japanse bezigheid waar Akita mede door is beïnvloed: bondage. In het westen is bondage een veredeld soort SM inclusief het misverstand dat het "slachtoffer" door strakke opknopingen gekneveld dient te worden. In Japan ziet men bondage als een vorm van kunst, waarbij het om de juiste wijze van drapering gaat. Hoe dan ook, de muziek van Merzbow is eveneens een spel der zinnen.
Tijdens zijn studie avant-garde schilder- en kunsttheorie aan de Tamagawa Universiteit in Tokio, maakt Akita kennis met het werk van collagekunstenaar Kurt Schwitters. Het zijn vooral diens driedimensionale Merzbau-huizen waardoor Akita zich geïnspireerd voelt. Je zou een verband kunnen zien tussen Schwitters' desoriënterende architectuur en Akita's beklemmende noisemuziek; geen ontsnappen mogelijk.
Intussen telt het oeuvre van Merzbow meer dan honderd albums. De lp's en cd's verschijnen niet zelden in edities van 200 exemplaren, om van de singles-persingen nog maar te zwijgen (» zie ook hier).
Begin 2000 is er plots de ommekeer. Akita dumpt zijn analoge apparatuur en begint te experimenteren met digitale instrumenten en opnametechniek. Niet elke liefhebber is onder de indruk van Merzbows vernieuwde aanpak. Op een van zijn eerste digitaal geconstrueerde albums, A Taste of Merzbow uit 2002, is de ambiguïteit uit het analoge tijdperk ingeruild voor een overdaad aan toeters, bellen en technogebeuk. Jammer, onze zintuigen begonnen net te wennen aan de brute kracht van pure noise.
Aanbevolen (uit het analoge tijdperk):
Nil Vagina 7" (Banned Production 1993)
Music for the Dead Man 7" soundtrack voor film van Ian Kerkhof (Robot 1994)
Electroknots picture disc 7" (Dirter Promotions 1994)
Pinkream 10" (Dirter Promotions 1995)
Continuum lp met het Nederlandse Kapotte Muziek (Cheeses International 1993)
Music for Bondage Performance Vol. 2 cd (Extreme 1996)
Rainbow Electronics 2 cd (Dexter's Cigar 1996)
Live at 2000V lp (Blackbean & Placenta 1996)
1930 cd (Tzadik 1998)
A Perfect Pain cd met gesproken woord-bijdrage van Genesis P-Orridge (Cold Spring 1998)
Merzbox compilatie van (jawel!) 50cd's met deels niet eerder uitgebracht werk plus boek en t-shirt in leren draagtas (Extreme 2000)
Frog picture disc lp (Misantropicagenda 2001)
The Last of the Analog Sessions 3cd-boxje (Important 2004)
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/merzbow/het-analoge-zintuig/5673/
Meer Merzbow op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/merzbow
Deel dit artikel: