• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Merzbow / Liturgy / Sightings

De veelzijdigheid van noise.
12 april 2011, ABclub, Brussel

Tekst: Hans van der Linden

Publicatiedatum: 15 april 2011

Deze avond, die de ronkende titel The Art of Noise meekrijgt, geldt als scharnierpunt. Het is de slotavond van de finale editie van het Dominofestival, het festival dat de lente in muzikaal Brussel domineert sinds 1996, toen de vernieuwde AB werd heropend. Tegelijk is het ook de eerste editie van de zogenaamde noiseserie, waarmee de AB de aandacht op interessante noisebands wil vestigen in een intieme clubsetting. De eerste avond is alvast een schot in de roos. De drie geprogrammeerde acts houden er elk een geheel eigen benadering van het (overigens zeer brede) genre op na.

Sightings is gekend vanwege de energieke liveshows die het drietal uit Brooklyn neerzet. De band slaagt er nummer na nummer in om een eigen structuur in de chaos te brengen. De elektronisch aangestuurde drums leggen in combinatie met Richard Hoffmans baslijnen de basis voor een ritmesectie die allesbehalve rechtlijnig speelt en continu in beweging is. Ritmes worden afgebroken, gemutileerd of simpelweg door vage variaties vervangen, terwijl de mechanische drumklanken industrialinvloeden uit de jaren tachtig suggereren. Op deze gammele en bijwijlen naar freejazz neigende structuur, brengt zanger/gitarist Mark Morgan met dissonante en overstuurde gitaargeluiden de nodige lagen ruis aan. Morgan springt ook fysiek het meest in het oog en hij valt te vergelijken met Jesus Lizard of Victims Family, al is Sightings eerder het ruige muzikale broertje dat bij Arab on Radar en consorten in de leer gegaan is.

De stadsgenoten van Liturgy brengen hun eigen visie op black metal. Frontman Hunter Hunt-Hendrix trad onlangs voor het voetlicht met de publicatie Transcendental Black Metal: A Vision of Apocalyptic Humanism waarmee hij black metal in het academische milieu ter sprake probeert te brengen. Evenals op de net verschenen tweede langspeler, Aesthetica, geeft Liturgy ook live een heel eigen invulling aan black metal. Ritmes herhalen zich en worden in bijna mathematisch berekende proporties geserveerd. Sporadisch weerklinkt hierboven Hunt-Hendrix’ gotische gekrijs, maar op andere momenten spreekt Liturgy’s staccato puzzel van metalinvloeden voor zich. Of net niet. Hoe het ook zij, Liturgy heeft een format ontwikkeld dat black metal voor een ruimer publiek aantrekkelijk maakt.

Tot slot is het tijd voor dé noisegod uit Japan: Masami Atika, oftewel Merzbow [foto], vernoemd naar Merzbau, het dadaïstische werkstuk van Kurt Schwitter. Merzbow heeft op basis van zijn rijke muzikale carrière, die onder meer bestaat uit vele releases en collaboraties, een hele reputatie opgebouwd en Atika geldt als een ijkpunt in hedendaagse noisekringen. Het kan dan ook haast niet anders dan Merzbows set bestaat uit één lange compositie waarmee hij de gelaagdheid van noise probeert te duiden. Gewapend met twee laptops en een hoop elektronica, trekt hij het stuk op gang, terwijl vormloze noise en ritmiek de strijd met elkaar aangaan. Het schouwspel ontvouwt zich in verschillende episodes, waarbij het ijzeren instrument dat Merzbow hanteert (is het gemaakt van de mechanische ingewanden van een gitaar?) een prominente rol inneemt. Door creatief met geluidslagen om te gaan, slaagt Merzbow erin nuances in het geheel aan te brengen. Als visueel hoogtepunt geldt het moment waarop de Japanner het instrument met een drumstok te lijf gaat, ondersteund door een mooie lichtshow. Merzbow doet zijn reputatie alle eer aan en brengt een showcase die de gelaagdheid van noise uit de doeken doet. De hamvraag is echter of Merzbow niet vooral omwille van zijn pioniersrol gewaardeerd wordt.

Foto Merzbow uit het KindaMuzik archief door René Passet

http://www.kindamuzik.net/live/merzbow/merzbow-liturgy-sightings/21457/
Meer Merzbow op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/merzbow