http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Merzbow | Coma Berenices
Na de afsluiter weet je weer hoe mooi de stilte klinkt.
CD, Vivo/Clear Spot
Tekst: Vincent Romain
Publicatiedatum: 16 mei 2007
Dat Merzbow, al was het maar in aantallen, de ongeëvenaarde kampioen van de noise is, hoef je na bijna vierhonderd releases niet meer aan te stippen. Dat betekent evenwel niet dat het niet elke keer opnieuw even de adem inhouden is, terwijl je wacht op het brutale openingssalvo dat het bombardement van ondoordringbare geluidsterreur inluidt.
Op Coma Berenices schreeuwen zoals steeds de gitaren alsof je net een gruwelkelder binnendringt waar mensen met allerhande elektrisch tuig aan onnoemelijke folteringen worden onderworpen. Masami Akita stapelt de lelijke geluiden op elkaar en doet het uitschijnen alsof slijpschijven net naast je oor hun onvermoede melodieën uitrazen. Of nog, dat straalmotoren naast je bed geparkeerd staan. Want het moet wel een nachtmerrie zijn waar je, zeker in opener ‘Earth Worms’, in terecht bent gekomen.
‘Dark Stars’ brengt enig soelaas door een stuiterbeat onder de flipperkastgeluiden te schuiven en ‘Alishan’ gaat (relatief gezien dan) redelijk rustig van start. Verderop tempert Akita de foltering door verkrachte percussie toe te voegen. Maar denk nu niet dat zoiets het geheel draaglijker maakt. Geef toe, een titel als ‘Revenge on Humanity’ laat aan de verbeelding amper enige bewegingsruimte. Een pluspunt is dat je na die afsluiter meteen weer weet hoe mooi de stilte klinkt.
En toch, af en toe meen je onder al die onwaarschijnlijke chaos, dat boze elektronische gegrom, diep in het hart van de noise een soort schoonheid te herkennen. Even dan, want een seconde daarna heeft Merzbow er nog een schepje bovenop gegooid en is het voor de trommelvliezen weer naar steun zoeken.
Een nummer, laat staan een cd, van Merzbow uitluisteren is geen sinecure. Wie van blije indiepop houdt, zal er wellicht een zenuwinzinking (en een ellendig gepiep in de oren als toemaat) aan overhouden. Mooie muziek zal Merzbow na een carrière van meer dan vijfentwintig jaar pokkeherrie wel nooit meer gaan maken. Maar als je even doorbijt, kan er toch een soort sublieme zalvende werking van deze duivelse zenuwoorlog uitgaan.
Ach, ofwel sluit je de platen schijtende Japanse beeldenstormer liefdevol in de armen, ofwel zoek je snel zo ver mogelijk dekking. Een tussenweg is er nooit geweest.
http://www.kindamuzik.net/recensie/merzbow/coma-berenices/15429/
Meer Merzbow op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/merzbow
Deel dit artikel: