Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor een plaat van Giant Sand moet je in de stemming zijn. "Giant Sand is a mood", zegt voorman Howe Gelb zelf. En voor Giant Sand moet je op je hoede blijven. Want haar gruizige woestijnrock kan elk moment omslaan in naïef pianogepingel, jazzy uitstapjes, pure country en rijmelarij. Zo houdt Howe Gelb zijn aanhang al ruim twee decennia op het puntje van de stoel.
Inmiddels heeft de enigmatische figuur uit Tucson, Arizona alweer een tijdje een stel Denen in zijn band verzameld en neemt hij zelfs songs op in Denemarken. Maar dat maakt allemaal weinig uit. Een Giant Sandplaat gaat over wat zich in Gelbs hoofd afspeelt. Dus krijg je altijd weer verrassingen voorgeschoteld, al is dat op zich geen verrassing meer.
proVISIONS biedt opmerkelijk veel ruimte aan vrouwelijk talent. Opener 'Stranded Pearl' is een duet van de ouwe meester met Isobel Campbell. Vergeet Mark Lanegan, dit is van de kwaliteit van Lee Hazlewood en Nancy Sinatra. Gelb doet het op zijn nieuwe plaat ook met Neko Case en Henriette Sennenvaldt (Under Byen) en hij covert zijn oogappel PJ Harvey.
'Can Do' daarentegen is onvervalste Johnny Cash maar dan helemaal door de mangel van Giant Sand getrokken. Als het album van dit niveau of dat van het slepende 'Out There' zou blijven, verdiende het misschien een plekje naast het meesterlijke Glum uit 1994, maar voor dat feest steekt Gelb persoonlijk een stokje.
Dan komt toch weer die piano om de hoek kijken die Gelb zo vrijelijk bespeelt, teistert eigenlijk. 'Muck Machine' is ook zo'n track die bedoeld lijkt om de luisteraar weg te jagen. De plaat blijft op driekwart van de rit behoorlijk hangen in gepiel. Totdat ze afsluit met het opnieuw indrukwekkende 'Well Enough Alone'. Een oude vos verliest nooit zijn streken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/giant-sand/provisions/17531/
Meer Giant Sand op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/giant-sand
Deel dit artikel: