Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als een manische depressie wisselen de karakters van de platen van Eels zich af. Zo kan Elektro-Shock Blues uit 1998 een instant depressie veroorzaken. Twee jaar later zingt frontman Mark Everett op Daisies of the Galaxy over bloemetjes. Met het nieuwe album Wonderful, Glorious lijkt een gulden middenweg gevonden. Ook hierop een ode aan bloemen. Een beetje kerel durft namelijk te zingen over bloesem. Zet er wat distorted gitaar onder en het klinkt al een stuk mannelijker.
Met een titel als Wonderful, Glorious belooft het album een werk te zijn waarin Everett afwijkt van zijn kenmerkende, sombere nummers en wellicht zelfs het leven toe zal juichen. Dat dit slechts een halve waarheid is, wordt al snel duidelijk in het openingsnummer 'Bombs Away': ruwe stem, scherpe gitaren en donderende drums komen uit de speakers. Als dit de toon zet voor de rest van het album verlaat je woedend de kamer.
Het blijkt een valse start. Op het verloop van het album is geen peil te trekken. Eels doet wederom waar de band goed in is; kleine songs, sombere teksten en weemoedige klanken. 'Accident Prone' en 'True Original', zijn hier goede voorbeelden van. 'On the Ropes' begint goed, maar eindigt te snel. Gelukkig maakt het daaropvolgende 'The Turn Around' dit weer helemaal goed.
Eigenlijk is de nieuwe plaat een smeltkroes van alles waar Mark Everett ooit aandacht aan besteedde; blues, gitaren, melancholie én blijheid. Dat zijn de ingrediënten die het album en de titel eer aan doen. Met Wonderful, Glorious en het gelijknamige laatste nummer lijkt Everett nog even aan te geven dat, ondanks de sombere tonen en teksten hier en daar, hij nog steeds heil in het leven ziet. Gelukkig maar, want die instelling levert toch maar weer een gevarieerd geluid en een mooie plaat op.
http://www.kindamuzik.net/recensie/eels/wonderful-glorious/23654/
Meer Eels op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/eels
Deel dit artikel: