Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Vorig jaar bleek al dat Havok behoorlijk populair is in Rotterdam. Ook nu mogen de thrashers uit Colorado zich verheugen op een goed gevulde zaal, inclusief een flinke moshpit. Er wordt veel materiaal gespeeld van het aankomende album Unnatural Selection. Dat laat geen wezenlijke koerswijziging horen ten opzicht van de vorige platen: re-thrash met riffs en thema's waarvan je je afvraagt op welke Slayer-, Metallica- of Exodusplaat je ze ook alweer eerder hebt gehoord. Dat is niet storend, want zoals zoveel bands uit de Midwest maakt ook Havok het gebrek aan originaliteit meer dan goed in de uitvoering. Vooral drummer Pete Webber en sologitarist Reece Scruggs onderscheiden zich.
Niet alle bands uit de Midwest zijn van het conservatieve ambachtswerk. Cephalic Carnage [foto links] komt ook uit Colorado, maar staat juist bekend om zijn avontuurlijke, speelse kijk op death metal en grindcore. De bandleden staan ook bekend om hun grote voorliefde voor blowen, wat in combinatie met de ingewikkelde muziek niet altijd de beste liveshows oplevert. Drummer John Merryman inhaleert ook voor dit optreden nog eens flink, maar duwt ook de oordoppen met zijn clicktrack erop goed in. Het blijkt te helpen, want Cephalic Carnage speelt alle rare ritmewisselingen en freaky riffs overtuigend en strak. Stonerhumor is er als de band voor het nummer 'Black Metal Sabbath' maskers met daarop een parodie van corpse paint opdoet. Alleen bassist Nick Schendzielos opteert voor een paardenkop, wat hem niet schijnt te hinderen bij het spelen van zijn toch niet heel simpele baspartij. Als kers op de taart is er een gastoptreden van ex-Cerebral Boregruntster Som Pluijmers in 'I Kill for Weed'. In haar aankondiging schemert een ambivalente houding tegenover het onderwerp van de song door, maar dat weerhoudt haar niet van een zeer intense uitvoering.
Meer Hollands glorie bij Suffocation [bovenste foto] als John Gallagher een shout out geeft naar Seth van de Loo van Severe Torture. Gallagher is normaal de frontman van Dying Fetus, maar valt nu in bij zijn New Yorkse collega's omdat hun grunter Frank Mullen geen vrij kan krijgen van zijn werk. Dying Fetus en Suffocation behoren beide tot de absolute top van de death metal, alleen is Mullen een zeer dynamische frontman, terwijl Gallagher in Dying Fetus staat vastgepind achter zijn microfoonstandaard. Hij beseft dat er nu wat meer actie vereist is om Mullen te doen vergeten en is daar ook toe in staat omdat hij geen gitaar hoeft te spelen. Dus banjert hij rond over het podium en jut hij het publiek op tot een circle pit en zelfs een wall of death.
Verder is een Suffocationshow altijd een zekerheidje. Dat de geduchte livereputatie zeker niet alleen op Mullen is gebouwd blijkt overduidelijk in de Baroeg. Terrance Hobbs en Guy Marchais zijn uitstekende gitaristen en nieuwe drummer Dave Culcross lijkt Suffocation nog iets beter te hebben gemaakt. Vanwege de invalzanger zijn er niet veel verrassingen in de setlijst: veel materiaal van de prima nieuwe plaat Pinnacle of Bedlam en de hits en dan is het ingestudeerde materiaal op. Dat is ook precies genoeg voor de genadeloze beukmachine die Suffocation nog steeds is.
Foto's door Tiffany Peters (Suffocation, CC) en uit het KindaMuzik archief door Tim van Veen (Cephalic Carnage). Livevideo door letthedeathmetalflow
http://www.kindamuzik.net/live/suffocation/suffocation-cephalic-carnage-havok/24025/
Meer Suffocation op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/suffocation
Deel dit artikel: