Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De laatste dag van Roadburn begint op melancholieke wijze met Selim Lemouchi's Enemies [foto hierboven]. Passend, want het eerste optreden van The Devil's Blood was ook op dit festival. Dat was overigens dramatisch slecht, maar perfectionist Lemouchi trok dat heel snel recht en begon een artistieke triomftocht. Helaas eindigde het door problemen van Lemouchi eerst met het uiteenvallen van The Devil's Blood en uiteindelijk met zijn zelfmoord. Leden van The Devil's Blood en zijn laatste project Selim Lemouchi & His Enemies bewijzen onder aanvoering van Lemouchi's zus - The Devil's Bloodzangeres Farida - nu een muzikale laatste eer. Met twee drummers en vier gitaristen is het gevaar op oeverloze jams levensgroot, zeker omdat het optreden van Selim Lemouchi & His Enemies als voorprogramma van Ghost daar ook al een beetje onder leed. Gelukkig wordt die klip omzeild; het optreden is strak opgebouwd. Zo wordt het een melancholiek en stijlvol eerbetoon, vooral gebaseerd op het album Earth Spirit Water Fire. Zeker in combinatie met de voor deze plaat gemaakte video's van Lemouchi die levensgroot op de achtergrond geprojecteerd worden zorgt het voor een brok in de keel.
De uitstraling van Bölzer [foto hierboven] is perfect. Twee gespierde Germaanse strijders die vanuit Zwitserland ongetwijfeld op hun paarden naar Tilburg gegaloppeerd zijn om daar de kleine zaal te vernietigen. De drummer slaat er in ieder geval lang genoeg voor. De black metal die Bölzer speelt heeft verder zijn momenten – er komen de nodige topriffs voorbij – maar verzandt regelmatig ook in rauzen om het rauzen. Als het om gitaar-en-drums blackmetalmetalduo's gaat, blijft Inquisition toch de eerste keuze.
Roadburns huisband Yob [foto hierboven] speelt op Afterburner zijn tweede set van dit festival. Ook nu stroomt de grote zaal daarvoor weer helemaal vol. Frontman Mike Scheidt, die toch altijd al de uitstraling van een vriendelijke leraar handarbeid had, is nog steeds zichtbaar onder de indruk van zoveel belangstelling. De set bestaat noodzakelijkerwijs vooral uit materiaal van het later dit jaar uit te komen nieuwe album, omdat Yob zich toegelegd heeft op het in de vingers krijgen daarvan. Het klinkt als klassieke Yob: loodzwaar en spacey tegelijkertijd, overweldigend monumentaal, maar toch afwisselend. Er wordt wel eens lacherig gedaan over elk jaar dezelfde headliners op festivals, maar dat geldt niet voor Yob. Yob is namelijk niet zo zeer een headliner op Roadburn, als meer de belichaming van het festival.
Ook Tom Fischer komt graag op Roadburn: hij heeft zelfs een keer mogen cureren. Nu geeft hij met Triptykon [foto hierboven] het festival de liveprimeur van de alom juichend ontvangen nieuwe plaat Melana Chasmata. Fischer heeft de reputatie nogal pretentieus en zwaar op de hand te zijn, maar daarvan blijkt niets op de Afterburner. Zijn aankondigingen zijn ontspannen en zelfs grappig. Als het publiek tussen twee nummers massaal zijn beroemde 'Oeh!' gaat nadoen, kondigt hij aan met pensioen te gaan, omdat het publiek het beter kan dan hij. Dat neemt niet weg dat alles muzikaal tot in de puntjes geregeld is. Was het geluid bij Yob al prima, daar is het bij Triptykon perfect. Minpuntje is dat de langere, ambitieuzere nummers het toch net niet halen bij verwant materiaal van het dynamischere Yob. Het snelle werk, waaronder Celtic Frost- en Hellhammerklassiekers daarentegen is overheerlijke rauwe, maar toch intelligente metal. Een sterke afsluiter van Roadburn die is als veel muziek die op het festival te horen is: traag opbouwen en keihard pieken op vooral zaterdag.
http://www.kindamuzik.net/live/roadburn/roadburn-2014-afterburner/24907/
Meer Roadburn op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/roadburn
Deel dit artikel: