http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Roadburn: de zondag
Nasmeulen op zondag.
17 april 2016, Tilburg
Tekst: Hans van der Linden
Beeld: Niels Vinck
Publicatiedatum: 18 april 2016
Tatoeages, baarden en petjes. Mirrors of Psychic Warfare is een project van Scott Kelley (Neurosis) en Sanford Parker (Buried at Sea). Het duo construeert kille soundscapes die de perfecte soundtrack vormen voor een barre tocht door een verlaten postindustrieel landschap. Met monotone gitaarriffs, bedeesde gezangen en minimale melodieën zorgt Kelley voor een scherp contrast met de barokke stijl van Neurosis en stuurt hij de textuur van het minimale geluidspalet aan, terwijl de elektronica die Parker toevoegt de geluidsgolven op bepaalde momenten fysiek voelbaar door de Green Room laat rollen.
In 2015 verscheen Before Ever After, het vierde album van Blind Idiot God [bovenste foto] en tevens het eerste in drieëntwintig jaar. Gitarist Andy Hawkins is het enige oorspronkelijke lid maar de Raise the Titanic-tour, die op Roadburn eindigt, toont dat het experimentele trio in de nieuwe bezetting weinig van zijn wilde haren verloren is. De band vermengt nieuw en oud werk en schetst zo een overzicht van het bizarre instrumentale oeuvre, dat in het verleden ook al de aandacht van John Zorn en Bill Laswell trok. Subtiele combinaties van uiteenlopende stijlen zoals onder meer dub en mathrock zorgen voor een eigenzinnige ėn beklijvende set.
Na een kort intermezzo op het hoofdpodium, alwaar het Nieuw-Zeelandse trio Jakob epische postrock brengt, treedt Ecstatic Visions aan in de Green Room. Het kwartet uit Philadelphia lijkt in een vat tjokvol psychedelica te zijn gevallen en heeft er duidelijk zin in. Wat volgt, is een uitgesponnen psychedelische brok energie in verschillende hoofdstukken waarbij strakke ritmes, riffs, solo's, dwarsfluit en trompet voor de nodige animo zorgen. Heavy psych hoeft niet altijd subtiel te zijn, maar een beetje meer variatie zou misschien geen kwaad kunnen.
Amenra [foto hierboven] speelt twee keer op Roadburn en de set op de Afterburner is duizelingwekkend. Het Belgische vijftal brengt een energieke set vol doom en sludge terwijl epische zwart-witbeelden het dramatische geschreeuw van Colin H. Van Eeckhout verder beklemtonen. De dramatiek wordt ten top gedreven door de toenemende intensiteit van extra blacklights om dan plots, tien minuten voor het aangekondigde einde, het podium in het duister te hullen, wat enkele seconden later gevolgd wordt door het bandlogo. In het kielzog van Amenra ontstond de laatste jaren een complete stroming met soortgelijke bands, maar deze set geeft aan dat de band zich vooralsnog niet laat evenaren.
Vervolgens mag Neurosis [foto hieronder] voor de tweede dag op rij zijn dertigste verjaardagsfeestje muzikaal begeleiden. Na een kortstondig technisch mankement aan Kelleys versterker duikt de band uit Oakland zijn eigen muzikale geschiedenis in voor een bloemlezing uit eigen werk. We worden eraan herinnerd dat Neurosis midden jaren tachtig werd opgericht als een hardcorepunkband, want ook de beginperiode ontbreekt niet tijdens deze twee uur durende trip.
http://www.kindamuzik.net/live/roadburn/roadburn-de-zondag/26664/
Meer Roadburn op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/roadburn
Deel dit artikel: