http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
David Tibet Curates Roadburn 2008
David Tibet Curates Roadburn 2008 - At Hallucinatory Mountain.
20 april 2008, 013, Tilburg
Tekst: Sven Schlijper
Beeld: Tim van Veen
Publicatiedatum: 22 april 2008
Roadburn sprong een gat in de lucht toen David 'Current 93' Tibet aangaf een dag te willen cureren op het festival voor het betere riffwerk. Oftewel: Roadburn plaatst het stevige gitaarwerk, niet zelden vooroordelend gelijkgesteld aan stoner, (post)metal of psychedelische rock centraal, maar kijkt graag voorbij strikte genregrenzen.
De duistere, dronende, dreigende apocalyptische folk van Current 93 mag dan verrassend tam zijn vergeleken met trommelvliesslopers als Cult of Luna, ISIS of Enslaved; een compleet vreemde eend in de Roaburnbijt is de groep rond Tibet nu ook weer niet. Zeker niet wanneer je weet dat op Tibets platenspeler weinig anders te vinden is dan psychedelisch werk uit de Gouden Tijden.
Wie David Tibet [foto boven] de vrije hand laat, merkt aan het begin van de middag dat menige diehard Roadburner raar opkijkt wanneer de uit de art-scene rond onder meer Antony en William Basinski voortgekomen Baby Dee [foto rechts] het bal opent met 'haar' nogal bevreemdende freakfolk. Het volgende Skitliv [foto hieronder] ligt wellicht meer in lijn met wat het publiek de voorafgaande dagen voorgeschoteld kreeg, maar stijgt nooit boven een zeer middelmatige doomband met blackmetalinvloeden uit. Na het bezwerende intro gaat de show in sneltreinvaart bergafwaarts richting een zieltogende cover van 'Knocking on Heaven's Door'. In menig jeugdhonk of oefenruimtecomplex spelen betere bands.
Six Organs of Admittanceman Keith Wood daarentegen staat moederziel alleen op het grote 013-podium manhaftig pal voor fraaie indie in de betere singer-songwriterstijl. Zijn muziek kent raakvlakken met oosterse drones en neigt bij vlagen richting jams zoals Jeff Buckley die als B-kanten aan zijn singles toevertrouwde. Aan het eind van zijn set haalt Wood een aantal leden uit de verschillende bands van het programma erbij, die zijn nummers naar een middle-of-the-road niveau helpen, in plaats van aanvullen of naar grotere hoogten stuwen. Solo echter mag Hush Arbors - de werktitel van Woods eenmansproject - een waardig voorprogramma voor Current 93 heten. Een tipje van de hypnotiserende werking van herhaling en mantra's licht Wood al op.
Rond de klok van kwart voor acht is het tijd voor de hoogmis van de Roadburnzondag. Op de backdrop is al de hele dag een schilderij van Crowley te zien, als pauzemuziek dient 's mans gepreek en geprevel en nu is de beurt aan David Tibet en een grote band - met daarin onder meer Wood, Dee en ook Matt Sweeney - om muzikaal handen en voeten te geven aan Crowley en andere mystiek.
Current 93 [foto rechtsonder] trekt meteen fel van leer en in drie nummers tijd is de volledige breedte van de uitgebreide bandcatalogus bestreken. Extreem indringend zingt Tibet over destructie en Christus, terwijl de muziek van pulserende en dronende dark folk naar industrial gaat. Wie na het intro niet het hazenpad gekozen heeft (toegegeven: ettelijke mensen verlaten hoofdschuddend de zaal), is klaar voor de aanstaande hoogmis.
In het volgende anderhalve uur is overgave het enige devies. Tibet en co jakkeren langs mantra's en preken vol onheil en doem, bieden hoop op verlossing, maar weten dat zwarte schepen over land, zee en lucht aan de horizon opduiken en weinig goeds te brengen hebben. Tibets aparte stemgeluid en de compromisloze muziek waarop zelden of nooit een eensluidend label te plakken valt, maken het de goegemeente niet makkelijk. Tegelijk trekt Current 93 diegenen die zich overgeven aan de drone, aan de repetitie in de teksten, aan de mantra-achtige melodie, onwillekeurig over de drempel.
Dark folk en klassiek, noise en industrial en vele wegen ertussen die bij vlagen zelfs poppy zijn, maar steeds gelaagd en kietelend en voorzien van veelal bijzonder literaire teksten vol religieuze, apocalyptische en mystieke verwijzingen, vullen 013 en maken de rockzaal tot een tempel voor Current 93's hoogmis. Een oecumenische dienst waarin besikte stonerrocker en in zwierig gewaad gestoken eyelinergothic gebroederlijk naast elkaar staan en opgaan in een aardedonkere lezing van David Tibet. Na dik 23 jaar activiteit levert Current 93 op Roadburn niet alleen een testament af van zijn status als godfather van de dark folk, maar bewijst de groep vooral dat indringend en vervoerend overtreffende trappen kennen die in dit concert naar een absolute catharsis gejaagd worden: nu al een gedoodverfde kandidaat voor show van het jaar.
Terwijl Tibet handtekeningen uitdeelt vanaf de rand van het podium wordt een enorm metaldrumstel op het podium geplaatst, naast een concertvleugel. Even later verdwijnen beide weer. De pauze duurt en duurt. De slotact laat op zich wachten. Als Æthenor dan eindelijk van leer mag trekken, blijken Stephen O'Malley en de zijnen een portie krautrock-meets-Sunn o))) te serveren. Vernietigende impact blijft uit, wellicht door het wat lage volume, wellicht doordat aan elk zuidelijk kerkplein immers een café ligt voor de nazit van de zondagsdienst. Aan naprogramma's is na een mis weinig behoefte. Ook niet als grootheden de dienst leiden. Al spacet Roadburn nog één keer weg op de broeierige klanken van Æthenor; wat een passend slotakkoord te noemen is.
http://www.kindamuzik.net/live/roadburn/david-tibet-curates-roadburn-2008/16889/
Meer Roadburn op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/roadburn
Deel dit artikel: