• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Neurotic Deathfest 2013 - Vrijdag

Jeff Hanneman Memorial Fest.
03 mei 2013, 013, Tilburg

Tekst: Thijs Gouwerok en Martÿn ter Haar

Beeld: William van der Voort

Publicatiedatum: 07 mei 2013

Op de dag dat de metalwereld wakker wordt met het trieste bericht dat Slayergitarist Jeff Hanneman is overleden, gaat in Tilburg voor de tiende keer Neurotic Deathfest van start. Bijna iedere band zal dit weekend eer betonen aan Hanneman, een van de onbetwiste grondleggers van de extreme metal, te beginnen met het Deense Iniquity [foto rechts], in een al prima gevulde grote zaal van 013. De vier veteranen zijn voor even weer bij elkaar en hun technische old school death metal met speelse wendingen en veel Morbid Angel-squeals is een lekkere binnenkomer. Ook het geluid is meteen al dik in orde en binnen drie nummers valt dan ook de eerste pit al te noteren. Jammer alleen dat gitarist Jens Lee zo uit de toon valt met extreem rommelig spel. (TG)

Het Nederlandse Bodyfarm [bovenste foto] is zichtbaar erg blij voor een goedgevulde kleine zaal te mogen spelen. Het enthousiasme kan echter niet helemaal worden omgezet in muzikale resultaten. Bodyfarm presenteert zich op Neurotic Deathfest vooral als een heel degelijke band die wat eigen smoel mist.

Vorig jaar ging het door technische problemen in de grote zaal helemaal mis met Decapitated [foto hierboven]. Dit jaar mag de band op dezelfde plek in de herkansing en dat gaat stukken beter. De grote zaal is duidelijk nog steeds niet het natuurlijke habitat van de Polen en er valt nog wel het een en ander te verbeteren aan het geluid. De gedrevenheid van frontman Rafał Piotrowski en vooral de moddervette, zwaar door Pantera geïnspireerde riffs van Wacław 'Vogg' Kiełtyka zijn meer dan genoeg voor een prima concert.

Punk as fuck-hardcoreband Strong Intention [foto hierboven], die ook in grindcore grossiert, zorgt voor de broodnodige afwisseling tussen al het zware werk. Niet alleen met korte, puntige songs, maar ook met een vrolijke no-nonsense uitstraling. De zanger/gitarist maakt zich niet druk als zijn instrument er even mee ophoudt (los kabeltje), het nummer wordt gewoon afgemaakt zonder gitaar. "We are grindcore, we can do that." (MtH)

Gelukkig valt er ook nog wat ouderwetse Amerikaanse thrash te genieten vandaag in de vorm van Morbid Saint [foto hierboven], dat zijn cultklassieker Spectrum of Death uit 1988 integraal - zij het niet in dezelfde volgorde als de tracklist - speelt. Het kwartet uit Wisconsin is inmiddels al weer drie jaar bij elkaar en blijkt een verrassend geoliede machine, die de grote zaal met gemak platwalst met zijn agressieve, Dark Angel-achtige death thrash.

De liefhebbers van moderne brutal tech en slam death, normaal toch de hoofdmoot op Neurotic Deathfest, hebben een relatief rustig dagje vandaag, maar het Italiaanse Putridity [foto hierboven] brengt ze alvast in de stemming voor Devourment. De messcherp uitgevoerde pit riffment is generiek en inwisselbaar, maar zet de kleine zaal binnen de kortste keren in vuur en vlam.

Devourment [foto hierboven] is death metal op zijn lelijkst: lomp, zwaar en puur gericht op het creëren van een zo groot mogelijke pit. Riffs zijn nauwelijks waarneembaar - het lijkt bijna of gitarist Ruben Rosas voortdurend hetzelfde, zwaar vervormde powerchord staat uit te braken - en de presentatie is cynisch, onderkoeld en arrogant, maar het publiek draagt de Texaanse slam death-helden op handen. (TG)

Vader [foto hierboven] is naar Neurotic Deathfest gekomen om even te laten zien hoe je old school death metal speelt. Wat de Poolse band doet verschilt niet wezenlijk van de andere bands op het affiche, maar Vader doet het wel allemaal net een paar stappen beter. De muziek - afwisselend volvet ronkend, keihard beukend - wordt voor de afwisseling gelardeerd met de nodige bijna achteloos uitgevoerde virtuoze gitaarsolo's. Het beste optreden van de dag wordt afgesloten met een passend eerbetoon aan Jeff Hanneman: een ziedende cover van 'Hell Awaits'. (MtH)

Er valt dus al genoeg moois te beleven op deze eerste, korte festivaldag, maar al het voorafgaande is toch eigenlijk een veredeld voorprogramma voor Death to All [foto hieronder]. De in voortdurend wisselende samenstelling opererende gelegenheidsformatie, bestaande uit voormalige leden van Death, heeft voor zijn eerste en exclusieve Europese show Tilburg uitgekozen, wat de grote internationale status van Neurotic Deathfest nog maar eens aangeeft. De bezetting is verrassend genoeg niet de 'Cynic +'-variant van begin jaren negentig, maar bestaat uit een combinatie van de line-ups van de laatste twee albums, mét levende legende Gene Hoglan op drums en Matt Harvey van Exhumed op zang.

De erfenis van het in 2001 overleden Death-meesterbrein Chuck Schuldiner wordt vanavond op prachtige wijze levend gehouden middels een chronologische reis door de complete discografie, dus inclusief het rauwe, oude materiaal. Hoofdmoot is echter het progressieve pionierswerk uit de jaren negentig en het is verbazingwekkend om te zien hoezeer deze complexe nummers nog steeds tot de verbeelding van het publiek spreken, dat soms zelfs riffs meezingt. Hoglans soepele precisie blijft een klein mirakel om te aanschouwen en ook de rest van de band speelt fantastisch. Alleen de zang van Harvey, die zich overigens wel een zeer vakkundig spreekstalmeester toont, haalt het niet helemaal bij de intense grunt van Schuldiner zelf. Het deert verder weinig en de verwachte toegift 'Pull the Plug' besluit een zeer geslaagd eerbetoon aan de band die de naam gaf aan het genre waar het allemaal om draait dit weekend. (TG)

Het naprogramma in de kleine zaal wordt verzorgd door Obscura [foto hierboven]. De band is een vaste klant op de Nederlandse metalpodia in het algemeen en op Neurotic Deathfest in het bijzonder; bandleider Steffen Kummerer zegt dat de groep voor de vierde keer op het festival staat. Vaak komt de complexe technische death metal van de Duitsers niet uit de verf door slecht geluid, maar deze keer staan alle schuifjes op de juiste posities en is het genieten geblazen van de hoogstandjes op gitaar van Kummerer en zijn medegitarist Christian Münzer. Een beetje cerebraal blijft de muziek van Obscura wel. Kummerer ziet er met zijn halflange haar en zwarte truitje ook meer uit als de typische Duitse architectuurstudent die hij geweest was als hij niet zo goed gitaar kon spelen.

Na een wat lange aanloop met bands die vooral 'wel leuk' zijn, stellen de headliners zo orde op zaken tijdens de eerste dag van Neurotic Deathfest. Het blijft wel apart dat in de vorm van Devourment en Death to All de metalequivalenten van Afrojack en Autechre (Vader is dan Jeff Mills, die een moddervette set Detroit-techno neerzet) op dezelfde dag spelen, maar dat is nu eenmaal het gevolg zo'n kleine niche.

Verder is het mooi om te zien dat alle bands eer betonen aan genregrootheid Jeff Hanneman, waardoor deze eerste festivaldag een soort alternatief Jeff Hanneman Memorial Fest wordt. (MtH)

Foto Obscura uit het KindaMuzik archief door Niels Vinck

Deel dit artikel:

http://www.kindamuzik.net/live/neurotic-deathfest/neurotic-deathfest-2013-vrijdag/23970/
Meer Neurotic Deathfest op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/neurotic-deathfest