Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hoewel vrijdag als de opwarmdag van Neurotic Deathfest fungeert, is het al aardig vroeg druk. Benighted (bovenste foto) maakt van de gelegenheid gebruik om te bewijzen dat een festival openen geen ondankbare taak hoeft te zijn. De huisband van Neurotic Deathfest weet om zes uur de zaal heel aardig te vullen, heeft meteen een goed geluid en krijgt het publiek nog in beweging ook. De zegetocht van de Fransen is voorlopig nog niet ten einde. In hun huidige vorm spelen ze letterlijk elk podium plat met dynamische en actuele death metal.
In de categorie 'talent van eigen bodem' trapt Suffering Quota de eerste show in de kleine zaal af. De Groningse band staat garant voor grindcore met een hoog energiegehalte en een soepel tapijtje blastbeats. De nummers zelf staan overeind, maar de band heeft nog te weinig kilometers op de teller om een geoliede show weg te geven. De gaten tussen de nummers zijn te groot voor de bescheiden aankondigingen van de zanger. Toch groeit de band in zijn set, waardoor ook de wisselwerking met het publiek beter wordt. (RvE)
Vorig jaar overtuigde Cerebral Bore (bovenstaande foto), de Schotse band met de Nederlandse zangeres, in de kleine zaal. De overstap van een volgepakte kleine zaal naar een halfgevulde grote zaal is echter een fikse horde voor veel deathmetalbands. Ook Cerebral Bore struikelt erover. De band en vooral Simone Pluijmers weten zich duidelijk geen raad met de overdaad aan ruimte, zowel op het toneel als tussen de toeschouwers. Geforceerd roept ze telkens om een circle pit en de merchandise wordt te behoeftig aangeprezen. De muzikanten in de band weten duidelijk wat ze doen, maar door een gebrek aan intensiteit komt het totaal niet over. (MtH)
De naam Vomitory staat in het onderbewustzijn van elke deathmetalfan gegrift. Sinds hun oprichting voeren de Zweden een stellig offensief in de subtop van het genre. Losjes headbangend walsen de vier langbehaarden door hun set heen. "More music, less talking!", roept gitarist Östlund droog in de microfoon, waarna 'Forever Damned' wordt ingezet en opnieuw de voor dit type death metal bekende 'oempta-oempta'-beat voorbijraast. Slechts af en toe haperen de dubbelbass-slagen onder de retestrak uitgevoerde Slayeriaans groovende riffs. Na elk nummer gaan de duimen omhoog, wordt op het gemak een slok bier genomen en goedkeurend naar het publiek geknikt. Ohne opsmuk of pretenties. Death metal zoals het hoort. (JG)
Gorod (bovenstaande foto) straalt eigenlijk iets te veel joie de vivre uit voor een deathmetalband. Vrolijke zonnebloemgele en azuurblauwe gitaren en een gekkebekkentrekkende bassist zijn daar vooral debet aan. Dat neemt niet weg dat de Fransen hun reputatie als één van de betere bands in de technische death metal eer aandoen met een prima set. (MtH)
Tussen al het deathcore- en techdeathgeweld misstaat een bastion als Asphyx (onderstaande foto) niet. Sterker nog, de band zet een van de sterkste sets van het festival neer. De lompe groove van Asphyx is bijna net zo herkenbaar als de gegeselde strot van Martin van Drunen. Regelmatig zoekt hij het gezelschap van bassist Zuur en gitarist Baayens op om gedrieën een masterclass headbangen voor gevorderden weg te geven. Op die momenten zijn we allemaal trots op Asphyx. Gewillig laat de volgestroomde grote zaal het geweld van de band over zich heen denderen om nog maar eens te concluderen dat deze reünie zowel live als in de studio goed heeft uitgepakt. (RvE)
Het is de Franse dag van Neurotic Deathfest: na Benighted en Gorod is Sublime Cadaveric Decomposition de derde band uit dat land die mag aantreden. Wanneer de band het plankier betreedt, is de kleine zaal goedgevuld. Maar de Fransen weten live geen moment te overtuigen. De op plaat zo aanstekelijk opgefokte mix van death en grind wordt slapjes uitgevoerd en nog voor het einde van de set is de zaal alweer voor een groot deel leeggelopen. (JG)
De leden van Napalm Death (onderstaande foto) hebben gezamenlijk meer dan honderd jaar podiumervaring en dat straalt er ook wel vanaf. Er gaat een zekere ontspannen zelfverzekerdheid uit van de twee Amerikanen en twee Engelsen. Het heilige vuur brandt echter nog wel degelijk. Zo overdonderend als Asphyx is de set van Napalm Death niet, maar de combinatie van een prima uitvoering, de politieke statements en de rare, hoekige motoriek van Mark 'Barney' Greenway maken het wel een geslaagd optreden.
Na Asphyx zorgen de labelgenoten van Sonne Adam (onderstaande foto) voor het tweede doomdeathhoogtepunt en een mooie afsluiting van de eerste dag. Dit komt niet door de podiumuitstraling, want die is nogal statisch. Des te verrassender dat zanger Dahan enorm uit zijn slof schiet als twee toeschouwers vooraan een klein Israëlisch vlaggetje ophouden. Het lijkt louter bedoeld als eerbetoon aan de band, maar Dahan grist het katachtig uit hun handen en roept: "Fuck politics!" Politieke boodschappen zijn aan het kwartet niet besteed, maar sfeervolle, zware doomdeath wel, met duidelijke verwijzingen naar het vroege Morbid Angel en vooral ook naar Paradise Lost, door de melodieuze leads. Een revelatie, een van de weinige op deze editie, zoals later blijkt. (MtH)
http://www.kindamuzik.net/live/neurotic-deathfest/neurotic-deathfest-2012-vrijdag/22630/
Meer Neurotic Deathfest op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/neurotic-deathfest
Deel dit artikel: