• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Crossing Border 2010: de zaterdag

Muzikale hoogtepunten en rijen voor halfvolle zaal.
20 november 2010, Koninklijke Schouwburg, Den Haag

Tekst: Maurice Dielemans en Hans Vrijmoed

Beeld: Bart van den Hoogenhoff

Publicatiedatum: 22 november 2010

Buiten is het koud. Een kop erwtensoep bij een knapperend haardvuur zou zo gek niet zijn. Of een dik vest van schaapswol, zoals zanger van I Am Oak Thijs Kuijken aan heeft. Zijn stemgeluid is al net zo aangenaam warm. Dat hij tussendoor niet veel praat, is prima. De serene folksongs van deze eigenzinnige band spreken voor zich en creëren een aangename sfeer. Thuis geniet Kuijken ongetwijfeld van het succes van de cd On Claws, vanavond blijft hij gelukkig in zijn rol als getormenteerde folkzanger.

Nog zo één die zijn werk serieus neemt: Matthew Houck, zanger van Phosphorescent [bovenste foto]. Hoewel hij over een band beschikt waarmee je de Buchanan zou kunnen verbouwen, kiest Houck voor fluisterstille en melancholische countryrock. De verhalende songs van de laatste cd Here's to Taking It Easy zijn woord voor woord te volgen. Daarnaast worden verzoekjes als het onheilspellende 'Wolves' gelijk ingelost. Het eenzaamst klinkt Houck in de cover 'Tomorrow Is a Long Time' van Bob Dylan, waarmee hij een blijvende indruk achterlaat. (MD)

De zolder van de Koninklijke Schouwburg is de perfecte setting voor Twin Sister: dromerige en gelaagde electropop met een verslavende tandem van toetsen en bas. De stem van zangeres Andrea Estella roept Stereolab en Cocteau Twins in herinnering, maar het stel uit Brooklyn geeft er een eigen draai aan waarop het goed trippen is. Fijne ontdekking, dit mag snel nog eens terugkomen.

Een paar verdiepingen lager in de grote zaal horen we het vertrouwde spervuur aan drums van These New Puritans. Geen gewone rockshow van de Britten, maar een bijzondere samenwerking met orkest, die eerder deze maand ook al te zien was op De Nachten. Net als in Antwerpen is er niet altijd sprake van een samensmelting, maar de wisselwerking tussen zanger Jack Barnett en het zangkoor is intrigerend. (HV)

De verhalen over pannenkoeken en warme chocolademelk kloppen bij het beeld van Katherine Blamire en Jessica Davies, de zangeressen van Smoke Fairies [middelste foto]. De Engelse plattelandsmeisjes dragen keurige mantelpakjes en sjaaltjes. De violist lijkt eerder uit een aflevering van Dr. Who gestapt. De authentieke folkmuziek is als een sprookje. Oorstrelende klanken doen denken aan zowel Fairport Convention als meer actuele bands als Espers. De betovering in de Duitse Kerk zou zeker eindeloos mogen duren.

De grote cowboyhoed van Kurt Wagner en kleurrijke blouses van de bandleden zeggen genoeg. De zanger van Lambchop brengt met zangeres Cortney Tidwell als KORT een ode aan Nashville, hoofdstad van de countrymuziek. De gekke danspasjes van Wagner leiden iets af, maar de stem van Tidwell is om in te verdrinken zo prachtig. Het duo slaagt er zeker in het mooie van 'echte' country te laten horen. De bedroevende opkomst is niet verdiend. (MD)

Recept voor een logistiek drama: men neme twee populaire bands die dit najaar in Nederland op tour zijn en programmeert die vervolgens exclusief op Crossing Border. Het gebeurde twee jaar terug bij Fleet Foxes en ook dit jaar is het raak. De belangstelling voor Spoon en The National is zo groot dat het NTG-gebouw bomvol is en de rij tot aan de Schouwburg staat. Medewerkers roepen met megafoons dat er niemand meer bij mag. Je zal maar een dagticket voor uitgerekend één van die bands hebben gekocht.

Nog schrijnender is dat sommigen in die rij helemaal niet voor The National komen, maar wel bij het NTG-gebouw naar binnen willen voor The Walkmen [foto links]. Die mensen mogen er ook niet in. De bovenzaal is nog niet eens halfvol en dat blijft zo, ook als de rij buiten is weggewerkt. Wie wél binnen is, ondergaat één van de betere optredens van dit weekend. Weinig bands weten zo goed een spanningsboog neer te zetten tussen stevig werk als 'Victory' en het ingetogen 'While I Shovel the Snow'. De twee (!) triangels hadden een avond eerder niet misstaan tussen de twee dwarsfluiten van Midlake. Hierna helaas geen tweede helft van The National: er mag niemand meer bij. Het zaalhoppen van weleer zit er niet meer in, Crossing Border lijkt uit z'n jasje gegroeid. Dat mag de organisatie zich aantrekken, terwijl de bezoekers en verslaggevers vooral terug kunnen kijken op een avond vol overtuigende optredens. (HV)

Deel dit artikel:

http://www.kindamuzik.net/live/crossing-border/crossing-border-2010-de-zaterdag/20936/
Meer Crossing Border Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/crossing-border