Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Charlie Dée
Eind januari 2006 verschijnt het eerste album van de Rotterdamse zangeres Charlie Dée. De inspiratie voor de titel, Where Do the Girl Come From, komt uit een nummer van de Britse filmmaker en geluidskunstenaar Dan Geesin, die eerder op Crossing Border speelde. "Ik heb gehoord dat ze mijn muziek mooi vinden. Het contract met de platenmaatschappij Pias helpt zeker, dat maakt het wat makkelijker op het juiste bureau te komen, maar uiteindelijk sta ik er omdat ze mijn muziek mooi vinden," vertelt Charlie Dée. "De band en ik spelen een half uur. Uiteraard spelen we de liedjes van het nieuwe album. Als ik mijn muziek zou moeten omschrijven, denk ik aan Rickie Lee Jones meets Neil Young en Fleetwood Mac meets Joni Mitchell. Maar iedereen moet maar komen kijken op 18 november, dan speel ik om half acht in het Stroom-gebouw."
Charlie Dée kan en wil niet zeggen dat haar songteksten poëzie zijn, maar het zijn wel degelijk verhaaltjes, die op een beeldende manier zijn opgeschreven. Eerder stond ze al op soortgelijke festivals als Haganum en Crime-Jazz. Zelf is ze een groot liefhebber van Michel Houllebecq en kan ze niet wachten tot zijn nieuwe boek ook hier in de winkels links. Charlie Dée: "Ik ga zeker naar John Parish, Novastar, Salif Keita en Das Pop. Heb jij nog tips?" (MD)
Bieslog
Wim Bie de is het genie achter de succesvolle internetkrant van de VPRO, simpelweg Bieslog geheten. Op z'n site bespreekt hij op satirische wijze het nieuws van de dag, laat hij muziek horen, bepreekt hij boeken en zijn er zelfs videoreportages te bekijken. Wim de Bie: "Er is ook veel ruimte voor poëzie – en dat is het goede van werken voor internet: de vrijheid om alle mogelijke onderwerpen te behandelen. Er is geen dwingend format. Op Crossing Border maak ik een selectie van stukjes die ik voor m'n site heb geschreven en lees ik een halfuur voor. Bovendien zend ik alle dagen vanuit Crossing Border berichten, sfeerimpressies en interviews uit naar Bieslog. De redactie zetelt dus op Crossing Border. Ik wilde me ter plekke laten verrassen. Ik ga zoveel mogelijk beluisteren en bekijken."
We konden het niet laten De Bie te vragen welke muziek veel in zijn cd-speler draait. Wim de Bie: "Momenteel luister ik veel naar een concert van de jazzpianist Thelonius Monk met de even legendarische saxofonist John Coltrane. Niemand wist dat die opnamen bestonden. Een sensatie in de jazzwereld, als je het mij vraagt." (MD)
The Rootsclub
Jan The Lazyman ziet schrijven en muziek maken niet los van elkaar. Hij vindt ook dat het publiek maar moet bepalen of iets literatuur is of niet. De songteksten van Bob Dylan, Neil Young, Townes Van Zandt en sommige teksten van zijn hand schaart The Lazyman onder literatuur.
Van Mersbergen: "Een tekst schrijven is een kunst; het lukt niet iedereen dat geldt ook voor het maken van muziek. Kijk, 'Love Me Do' is een leuk melodietje. Later zijn The Beatles veel betere teksten gaan schrijven. Zo gaat dat ook met schrijvers, die werken uiteindelijk ook naar iets groters toe en komen zelden meteen met een bestseller opdagen."
The Rootsclub begeleidt schrijver Jan van Mersbergen, die de groep vroeg om zijn boekpresentaties door het land muzikaal te ondersteunen. Jan: "We hebben zijn boek De Hemelrat gelezen en nummers uitgekozen die in het verhaal passen. Behalve wat eigen nummers putten we uit het repertoire van onze helden, waaronder Townes van Zandt, The Gourds, Kinky Friedman en J.J. Cale. We vinden dit erg boeiend om te doen, maar het is toch een verschil met onze gewone optredens in kroegen en clubs. Toch kijk ik er erg naar uit, al is het maar om de optredens van sommige muzikanten uit de oude doos mee te pikken, zoals John Watts (Fisher Z), Wim de Bie en misschien Van Der Graaf Generator." (MD)
Ho Orchestra en Henk Hofstede
Henk Hofstede (zanger van The Nits) haalt dit jaar het Ho Orchestra naar Crossing Border. ‘Ho’ komt van Simon Hostettler, de Zwitserse componist achter dit gezelschap waar Henk deel van uitmaakt.Hofstede: “Het Ho Orchestra is een internationaal muzikaal gezelschap. Niet alleen in geografisch opzicht, ook in muzikaal opzicht zijn ze grensoverschrijdend. Het gezelschap telt een paar muzikanten van The Nits, Simon Ho zelf heeft een achtergrond in film- en theatermuziek, de zangeressen van het Finse Värttina zijn bekend om hun typisch Finse folk, met veel gebruik van zogenaamd ‘witte stemmen’k. Ik denk dat de uitkomst van deze wonderlijke samenstelling goed aansluit bij het streven van Crossing Border om kruisbestuivingen tussen verschillende disciplines en verschillende stijlen op te zoeken.”
Henk Hofstede heeft dit optreden zelf aan Louis Behre (organisator Crossing Border) voorgesteld:” Ik had al een tijdje met Louis de afspraak staan hem erop te attenderen wanneer ik iets interessant vind voor Crossing Border. Zelf vind ik het festival geslaagd wanneer ik nieuwe acts tegenkom die me inspireren. Het Hotel Dukowski project lijkt me interessant. Ik ben ook erg benieuwd naar Wim de Bie. Mercury Rev is een band die ik al wat langer volg, die ik ook zeker ga zien.” (EH)
Mr. Averell
Mr. Averell (René van Commenée) omschrijft zijn aankomend optreden op Crossing Border als een beeldende performance, een muzikale act met een theatrale vormgeving. De teksten voor de meeste nummers zijn geschreven door de Schotse dichteres Cathy Pemberton, die wel gewoon in Nederland woont. Ondanks dat René van Commenée echt een doorgewinterde muzikant is (projecten met Van Der Graaf Generator, componist van film- en theatermuziek) is het optreden op Crossing Border voor hem zeker speciaal en spannend: “Tot nog toe heb ik alleen maar try-outs kunnen doen als Mr. Averell. Met een try-out kun je nog dingen verkeerd doen. Crossing Border wordt voor Mr. Averell zijn eerste echte optreden. Ik ben wel blij dat ik op dezelfde dag als Van De Graaf Generator geprogrammeerd sta, een gedeelte van het publiek zal mij daar zeker van kennen.”
De muziek op Mr. Averells eerste soloalbum Out of My Mind wordt door de pers al vergeleken met Nick Cave, Tom Waits en Frank Zappa. Van Commenée: “Die vergelijkingen die de pers met mijn muziek trekt zijn prima, ik heb Waits en Zappa hoog zitten. Maar die vergelijkingen scheppen ook verwachtingen bij de luisteraar. Het gevaar is dat de beoordeling van mijn muziek en act dan weer gebaseerd zijn op die verwachting. Ik hoop dat mijn optreden een direct merkbare en positieve uitwerking heeft op het publiek. Voor mij is Crossing Border dan geslaagd. Zelf zou ik graag het optreden van Sinéad O’Connor en Sly en Robbie willen zien.” (EH)
Das Pop
Het Belgische Das Pop brengt op Crossing Border een eerbetoon aan Daniel Johnston. Je weet wel, die lijvige Amerikaanse liedjesmaker die van heel veel comics en heel veel cola houdt, en jointjes rookt tussen zijn ansichtkaarten met kleine Dali-tjes erop. Die een beetje aandoenlijke man, eigenlijk in z’n hart nog kind, en wonderschone liedjes schrijft.
Das Pop: “Door het Filmfestival Vlaanderen werden wij gevraagd om na de première van de documentaire The Devil and Daniël Johnston liedjes van Johnston te spelen. Ons concert op Crossing Border is eigenlijk een verlengstuk van die film. Gelukkig wordt die film ook op dit festival vertoond. Ons optreden zou anders misschien aan betekenis inboeten.”
Het past wel bij Das Pop, zo’n eerbetoon. Hun laatste album uit 2003 typeert zich door een menselijk geluid. De gelikte synthetica van het plastieken debuut I Love wordt op de tweede plaat ondergeschikt aan een echt ‘van-vlees-en-bloed’-geluid. Gitaar, stem, warmte en gevoel. De titel Let's Do the Human Thing is dan ook toepasselijk.
Dit eerbetoon ligt aardig in die uitgezette lijn. Van plastiek, naar menselijk, naar de ontroerende openbaringen van de tere ziel van Johnston. De optredens waar Das Pop graag zelf naartoe gaat op Crossing Border sluiten daar ook goed op aan. Mercury Rev en Michel Houellebecq zijn niet bepaald boodschappers van de zonnegoden. Droefenis troef, doch mijn zegen hebben ze allemaal. (EH)
Innerstate 65
Templo Diez is het basloze trio uit Den Haag rondom de Franse songwriter Pascal Hallibert. Louis Behre, organisator van Crossing Border, had het idee om Templo Diez op het festival met verschillende bands te linken. Pascal: "Onder de noemer Innerstate 65 geven vier bands een visie vanuit de belevingswereld van een reiziger. Eigenlijk is het een soort soundtrack voor een road-movie die nog moet worden gemaakt."
De atmosferische muziek van Templo Diez is geïnspireerd door het belangwekkende werk van schrijvers als Charles Bukowski, John Fante en Douglas Couplas. De controversiële Franse schrijver Michel Houellebecq kan op de bewondering van de bandleden van Templo Diez rekenen.
"Zelf kijk ik erg uit naar het optreden van Mercury Rev," vertelt Pascal, "de manier waarop ze het hele universum generen en vertalen naar muziek bewonder ik zeer. Over John Parish zijn de meningen in Templo Diez verdeeld. Een aantal ziet hem als idool, terwijl andere hem als producer zien van dat ene matige P.J. Harvey-plaatje. Maar het programma ziet er over het algemeen erg goed uit. Met Decemberists en Akron/Family ben ik ook erg blij. Als het even kan, ga ik die bands zeker kijken." (MD)
Er zelf bij zijn? KindaMuzik mag drie duotickets weggeven voor 18 of 19 november. Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
» Bezoek de Crossing Border website
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/crossing-border/crossing-border-2005-de-voorbeschouwing/11133/
Meer Crossing Border Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/crossing-border
Deel dit artikel: