http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zeven componisten uit de neoklassieke New Age
Brahms, Liszt of Debussy: een paar componisten die vooral oude mensen met ribfluwelen beige colberts aanspreken. Maar klassieke muziek wordt steeds populairder bij een grote en jongere doelgroep. En dat komt vooral door één man: Ólafur Arnalds. Hij is amper drieëntwintig jaar en laat veel mensen kennismaken met een van de mooiste kanten van muziek. KindaMuzik zet zeven jonge newagecomponisten voor je op een rij.
Tekst: Daniël Verlaan
Beeld: Martien Ontwerpt
Publicatiedatum: 02 augustus 2010
Ólafur Arnalds
Het IJslandse wonderkind wordt nu al beschouwd als een van de invloedrijkste componisten van deze tijd. Een talent, een toonzetter, een voorloper: alle mogelijke aanprijzingen heeft hij al gehoord. Het pas verschenen album ...And They Have Escaped the Weight of Darkness is zijn tweede langspeler en heeft veel weg van de adembenemende ep Found Songs, waar het ingetogen meesterwerk 'Ljósið' op staat. Arnalds is bij vlagen experimenteel (bijvoorbeeld op zijn werk voor ballet Dyad 1909) en haalt zijn inspiratie vooral uit het romanticisme - met name Chopin en Schubert. Het is een kunst om plotseling zo veel mensen verliefd te laten worden op een zeer conventionele - en misschien wel stoffige - muzieksoort. Ólafur Arnalds doet het gewoon even.
Nils Frahm
Het is prachtig hoe onrust zo rustgevend kan zijn. Nils Frahm is een oude twintiger en zijn muziek heeft meer weg van het minimalisme dat bekend is geworden door Steve Reich, Philip Glass of Nederlands trots Louis Andriessen. De Duitse pianist houdt van donker en loodzwaar: daar is The Bells uit 2009 een mooi voorbeeld van. De kracht waarmee Frahm zijn muziek ten gehore brengt, is van ongekende kwaliteit. Hij leeft zich uit op de toetsen, zowel letterlijk als figuurlijk. Hoe breed lachend hij dan ook op de cover staat, is een fijne contradictie.
Chaz Knapp
Hij heeft gewoon nog een standaard Wordpress-website en verdient zijn geld bij een supermarkt: de net eenentwintigjarige Chazz Knapp (Myspace). Met zijn band Our Brother the Native heeft hij een platendeal gescoord bij Fat Cat Records (van onder andere Sigur Rós en Animal Collective). Toch blijft klassieke muziek de echte passie van de Amerikaan. Zijn geluid is te vergelijken met dat van Arnalds en beiden leunen vooral op pianogeluid in combinatie met strijkers. Hoewel Knapp ook veel invloeden van triphop en rock gebruikt, zoekt hij nog steeds naar een echt eigen geluid: de jonge componist heeft namelijk nog geen echte lijn in zijn werk. Dat hoeft op zich niets uit te maken, maar het is misschien een van de redenen waarom hij nog zo onbekend is.
Nico Muhly
Als een van de ouderen van de 7even is Nico Muhly met zijn dertig jaar nog steeds jong in het componistenwereldje. Hij heeft gewerkt met Philip Glass en daar leerde hij zo veel dat zijn talent zelfs door veel pop- en rockartiesten niet over het hoofd gezien kon worden. In 2009 hielp hij twee artiesten met hun album die heel hoog eindigden in KindaMuziks eindejaarslijst De Eenentwintig: Grizzly Bears Veckatimest en Antony & the Johnsons' The Crying Light. Muhly zorgde voor de klassieke composities en beoordeelde de arrangementen. Op dit moment is hij bezig met het Britten Sinfonia-orkest en is hij net klaar met Go van Jónsi.
Peter Broderick
Soms kun je ook van te veel soorten muziek houden. Peter Broderick is de echte duizendpoot van de 7even: hij bespeelt vreselijk veel instrumenten, heeft een tijdje in het Deense Efterklang gezeten en schiet van het ene naar het andere uiterste. Broderick heeft een tijd als sessiemuzikant gespeeld voor She & Him en is tussendoor soloalbums gaan maken, waarvan hij er vaak meerdere per jaar uitbrengt. Na het pianowerk Float uit 2008 komt hij opeens in hetzelfde jaar met Home, dat gevuld is met liefelijke folk en pop en waar hij zelf op zingt. De uitschieter in zijn repertoire is Blank Grey Canvas Sky, een samenwerking met Machinefabriek die gewoon via de mail tot stand is gekomen.
Yasushi Yoshida
Yasushi Yoshida is met zijn tweeëndertig jaar de oudste en heeft de meeste ervaring. Als componist maakt hij vooral arrangementen voor piano en gitaar, maar daar blijft het bij zijn muziek niet bij. Yoshida leunt meer op ambient en elektronica, maar houdt toch de klassieke composities intact. Zo hoor je vleugjes van barokcomponisten als Claudio Monteverdi, maar komen invloeden van rock en hiphop ook voorbij. Zijn compositie 'Greyed' is typerend voor de muziek die Yoshida maakt: een trip met hoge geluidjes, veel tempowisselingen en een spanningsboog die constant heen en weer gaat.
Eluvium
Een beetje de vreemde eend in de bijt, dat Eluvium. Het eenmansproject van Matthew Cooper heeft bij veel ambientliefhebbers al een plaatsje in het hart veroverd en hoort per definitie niet bij de neoklassieke new age. Maar al dat talent van de Amerikaanse componist en zijn werken Lambent Material en Talk Amongst the Trees verdienen weer eens wat aandacht. Zijn bedwelmende schoonheid doet erg denken aan Brian Eno's ambientjaren. Voor de liefhebbers van klassieke muziek misschien iets te vaag en verschillend, maar als je van dit rijtje componisten hebt genoten, kun je zeker ook van Eluvium genieten.
Beluister deze en andere artiesten via onze speciale neoklassieke New Age-playlist op Spotify.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/va/7even-componisten-uit-de-neoklassieke-new-age/20472/
Meer VA op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/va
Deel dit artikel: