Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Koen ter Heegde, Niek Hofstetter en Tsjalling Venema raken op een verjaardagsfeestje aan de praat en besluiten om een platenlabel op te richten. Koen heeft er dan al ervaring mee; hij was eerder actief met Silent Minority. Na vele discussies over hoe te beginnen en hoe jezelf als label neer te zetten, liepen ze tegen Awkward I aan. Koen: "Hij had supermooie liedjes op de plank liggen en met zijn plaat zijn we begonnen."
Een strikte taakverdeling is niet echt aan de orde bij een label dat door drie mensen gerund wordt. Tsjalling houdt zich het meeste met de zakelijke kant van het verhaal bezig. "Ik doe de boekhouding, inkoop en contracten. Helemaal niet de dingen die me het meest liggen, maar bij Subroutine ben ik de persoon bij wie dit het beste past." Het is een goede samenwerking. "We lopen elkaar niet voor de voeten", zegt Niek. "Koen en ik doen iets meer aan de promotionele activiteiten en Tsjalling houdt de boel in het gareel."
Hoewel Subroutine heel aardig loopt, is het label geen kip met gouden eieren. Alle drie de eigenaars hebben een normale baan. Koen: "Als je bij een groot platenlabel werkt kun je er misschien van leven, maar dan ben je wel minder met de muziek bezig en de keuzes die er gemaakt worden." De heren doen alles zelf en hebben daardoor ook alles in de hand. Dat is prettig voor de bands, aldus Koen, want "het contact is heel snel. Je hoeft niet eerst langs een secretaresse." Dat is ook letterlijk zo. Het 'kantoor' bevindt zich in de drie verschillende huiskamers van de eigenaren. "En dat zijn tevens de opslagruimtes en verzendlokalen."
Aandacht
Ondanks, of misschien dankzij, het ontbreken van een kantoor gaat het Subroutine voor de wind. De website trekt steeds meer bezoekers en een steeds groter publiek, zowel nationaal als internationaal, ontdekt de muziek. Koen: "The Very Sexuals (foto rechtsonder) worden in Zuid-Amerika heel veel gedownload, AC Berkheimer is gedraaid op de BBC en The Sugarettes (foto links) zijn enorm gepromoot door KEXP, een groot indiestation uit Seattle." Alle aandacht werpt zijn vruchten af. Niek: "Amerikaanse kranten mailen of we een promo willen opsturen. Met als resultaat dat The Sugarettes worden besproken op allmusic.com. Dat is toch te gek?"
Ondanks alle positieve aandacht blijft het niet makkelijk voor het label om zijn bandjes in de zalen te krijgen. Koen: "Iedereen die bandjes support loopt er tegenaan. Het is voor Nederlandse bands lastig om in de gesubsidieerde poppodia te spelen. Je komt makkelijker aan een gig in de kraakwereld. Amsterdam is wel een stuk verbeterd nu Subbacultcha veel bands een kans geeft. Dat is een revolutie voor het aanbod. Nu kunnen bandjes regelmatig spelen en er komt publiek."
Klagen over een gebrek aan aandacht doen ze dan ook niet, maar iets te wensen blijft er altijd. "Bij 3FM kom je er niet tussen", vertelt Tsjalling lachend. "Dan loop je op Noorderslag bij Giel Beelen langs en dan zegt hij: 'Goh, wat leuk. Een plaatje.' En dat is het dan..." En hoewel bijna alle releases de luisterpaal wel halen, blijkt dat bandjes soms niet eens in het format van 3voor12 passen. Koen: "Maar je moet er ook niet te veel over janken. Veel Nederlandse bands zitten te wachten tot mensen gaan inzien hoe tof ze zijn. Zo werkt het natuurlijk niet..."
Enthousiasme
Bij de vraag naar de grootste overeenkomst tussen de verschillende bands op Subroutine blijft het even stil. "De facto zijn we fan van de muziek de we uitbrengen", zegt Koen uiteindelijk. Niek vult aan: "Er zit altijd wel een liedje in de muziek." Koen veert op: "Maar als je bijvoorbeeld AC Berkheimer (foto linksonder) en Vox Von Braun naast elkaar legt, dan zijn dat toch heel verschillende bands. Daarnaast heb je Fuck the Writer, die begon als huiskamerproject. Nu heeft hij een hele band om zich heen en gaat richting roots."
Voor elke band hebben de drie lovende woorden en het enthousiasme waarmee ze over 'hun' bandjes spreken werkt aanstekelijk. Die geestdrift is de belangrijkste troef van het label en het werpt zijn vruchten af. Nieuwste aanwinst Skipper koos ervoor om zijn debuut bij het Groningse label uit te brengen, terwijl dat ook bij Excelsior had gekund. Niek: "Hij koos voor ons omdat het hij het contact dat hij met ons had erg op prijs stelde. Als je als artiest trots bent op je werk, dan wil je eigenlijk dat de mensen met wie je gaat samenwerken dat ook zijn."
De toekomst ziet er dan ook veelbelovend uit. Veel van de bandjes uit de stal werken inmiddels aan hun tweede plaat. Koen ziet dat als een spannende tijd. "We worden per release handiger. Je merkt dat er steeds meer geschreven wordt over onze bandjes. Dat geeft een signaal dat je op de goede weg bent. Er staat veel op stapel waar we heel enthousiast over zijn." Hij ziet juist dít als het leukste van het runnen van een label: "Het bekokstoven van mooie plannen over wat je uit gaat brengen. En weten dat het supermooi is wat de mensen gaan horen."
Architecture and Design van Skipper is nu uit en te bestellen via Subroutine.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/subroutine/subroutine-is-fan-van-wat-het-uitbrengt?referer=sphere_search/mail/mailmailmailmail/mailmail/mail/mail/mailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmailmail
Meer Subroutine op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/subroutine
Deel dit artikel: