http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Tweemaal Hollands glorie op Roadburn
Roadburn weet altijd weer ergens uit Nederland een interessant zwaar bandje tevoorschijn te toveren. Repomen, Astrosoniq, Orange Sunshine: allen scoorde goed op de jaarlijkse lofzang voor de zware gitaar in Tilburg. Ook dit jaar staan er weer drie Nederlandse bands. Oké, The Devil's Blood is onderhand al wel bekend, dus KindaMuzik introduceert de twee andere.
Tekst: Tijs Heesterbeek
Publicatiedatum: 20 april 2009
Gomer Pyle
Wie zijn ze?
De naam gonsde vorig jaar op Roadburn al rond. Maar zou dat echt kunnen? Gomer Pyle was een naam uit lang vervlogen tijden. Een band die in het midden en eind van de jaren negentig elk jeugdhonk in Brabant afstruinde met een aan grunge verwante rocksound. In 1999 werd de cd Eurohappy uitgebracht die goed werd ontvangen. Toch stokte hierna de opmars. Pas in 2006 komt de band weer in de publiciteit met de ep Angelseagirl.
Wat doen ze?
Angelseagirl markeert een kleine ommezwaai in het geluid van Gomer Pyle. De band verlaat de traditionele rock en zoekt het hogerop, bij de getripte stonerrock. Dit komt vooral door de komst van nieuw bandlid van Sander Evers. De ex-drummer van 35007 weet het bandgeluid danig te beïnvloedden, vooral ook op de latere cd Idiots Savants.
Wat maakt ze zo goed?
De band weet de psychedelica goed te mengen met puntige, en recht voor zijn raap stoner. Een nummer als 'Bring on the Diesel' klinkt als een volvet popnummer. Maar stiekem duurt het wel dik zes minuten. Daarnaast heeft de band op Noorderslag laten zien vergroeid te zijn met het podium.
En de toekomst?
Gomer Pyle is de belichaming van volharding. De band laat zich niet uit het veld slaan door tegenvallers. Cd en carrière lopen niet? Gewoon terug het repetitiehok in en volhouden. Dat bracht ze op Noorderslag, en dat brengt ze nu dus op Roadburn. En dat kunnen ze nog jaren zo volhouden.
Aderlating
Wie zijn ze?
Mories en Erik. Geen achternamen. Dat er al namen achter dit project te vinden zijn, is al verwonderlijk. Want in de black metal/soundscapes-scene moet je op zijn minst blij zijn wanneer je de bijnamen van de bandleden kent. Mories zit ook achter het blackmetalproject Gnaw Their Tongues. Een band die furore maakte met titels als An Epiphanic Vomiting of Blood en Dawn Breaks Open like a Wound that Bleeds Afresh.
Wat doen ze?
Was er bij Gnaw Their Tongues nog sprake van enige structuur en zang. Bij Aderlating wordt de luisteraar helemaal aan zichzelf overgelaten. Aderlating creëert een donker woud van samples en vervormde geluiden, waarbij de luisteraar bijna tevergeefs zoekt naar lichtpuntjes als houvast in de verre duisternis. Tussen KTL, Urfaust en Sunn O))) in.
Wat maakt ze zo goed?
Aderlating weet op ingenieuze wijze black metal, ambient drones en noise te vermengen tot een pulserende en vormeloze massa, die toch weet te boeien. Ook hier zijn de songtitels, zoals 'The Nectar of Perversity Springs from the Well of Repression' en 'Cut Off My Penis in Praise of Black Satan' imposant.
En de toekomst?
Die is, geheel in stijl, zwart. Maar vooral zwart van gelimiteerde - en dus snel uitverkopende - lp's en cdr's.
Beeld bij Gomer Pyle: Tony Presser.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/roadburn/tweemaal-hollands-glorie-op-roadburn/18459/
Meer Roadburn op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/roadburn
Deel dit artikel: