http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
7even Tips voor Roadburn 2012
Het aanbod is weer overweldigend, maar deze bands moet je in ieder geval zien op Roadburn 2012.
Tekst: Ruud van Esch, Jeroen Gelissen, Thijs Gouwerok en Martÿn ter Haar
Publicatiedatum: 10 april 2012
Sleep
Omdat het al jarenlang de gedoodverfde headliner voor Roadburn is. Omdat het de band van Matt Pike is voordat hij beroemd werd met High on Fire. Omdat Sleep in de hoogtijdagen van de grunge zijn eigen pad trok en daarmee aan de basis van stoner stond. Omdat het de band is die zijn label op de kast jaagde door een plaat met maar één nummer op te nemen. Omdat zowel de fans als de Roadburnorganisatie hier al jaren om smeken. Ook al is het de zoveelste reünie die de revue passeert, we kunnen er eenvoudigweg niet omheen om Sleep te tippen. (RvE)
Hammers of Misfortune
Nadat hij met het inmiddels jammerlijk ter ziele gegane Ludicra voor één van de grote hoogtepunten zorgde op de vorige editie van Roadburn, is gitarist John Cobbett dit jaar terug met zijn andere band, Hammers of Misfortune. Geen black metal deze keer, maar traditionele heavy (doom)metal met progressieve trekjes, die het randje van de kitsch durft op te zoeken. De twee platen die Cobbett onder de Hammersvlag maakte met zijn Slough Fegmaatje Mike Scalzi, The August Engine en The Locust Years, behoren tot de allerbeste metal van de 21e eeuw. Op het vorig jaar verschenen 17th Street toont Cobbett verrassend genoeg zijn voorliefde voor Queen en zijn favoriete band The Sweet. Met ook nog een nieuwe zanger die klinkt als een metaluitvoering van Richard Thompson maakt Hammers metal voor fijnproevers met zeldzaam veel karakter, wat je er verder ook van vindt. En ach, het doet er ook eigenlijk allemaal niet toe: rifftovenaar Cobbett is weer terug op Nederlandse bodem! De aangewezen persoon bovendien om de vorige week overleden versterkerpionier Jim Marshall een passend eresaluut te geven.
(TG)
Tombs
De muziek van Tombs laat zich het best omschrijven als een postapocalyptische soundtrack. Stel je een desolate planeet voor waar dag en nacht duisternis heerst doordat neerdalende as het licht blokkeert. Een oord waar schuilend tussen de verwrongen ruïnes een handvol overlevenden, gedreven door radeloosheid en waanzin, met iedere ademstoot verlangen naar de enige uitweg die in hun getormenteerde bestaan verlossing biedt: de dood. (JG)
Valient Thorr
De programmering van Roadburn staat ook dit jaar weer vol droefsnoeten, sikstrijkers en zwartkijkers. Gelukkig zijn de superhelden van de planeet Venus van Valient Thorr er om te zorgen voor het broodnodige rock-'n-rollfeestje. Jarenzeventighardrock voor de melodie, jarentachtigpunk voor de energie en een monster van een frontman in de persoon van Valient Himself. Wie zijn teksten bestudeert, komt er achter dat de man eigenlijk best iets te melden heeft, maar live gaat het toch vooral om de melige aankondigingen, de olifant-in-de-porseleinkast-danspasjes en publieksparticipatie, die op een of andere manier precies de gulden middenweg tussen carnaval en performance art weet te vinden. Na het concert van Valient Thorr krijgen geen tien extreme doommetalbands je humeur meer stuk. (MtH)
Virus
Vrijwel onopgemerkt brengt Virus met The Agent That Shapes the Desert een van de betere platen van 2011 uit. Het derde album wijkt met zijn prettige mix van avant-garderock/metal en - jawel - deinende zeemansliederen nogal af van de eerdere twee platen en laat fans daarom niet onverdeeld. Wie echter goed luistert, hoort dat het de Noren niet alleen te doen is om een wedstrijdje stijlen mixen. De composities zijn knap, er wordt gespeeld met een losheid die steeds zeldzamer wordt op metalplaten en de nummers bevatten meer dan genoeg hooks, hoe vervreemdend die ook mogen zijn. Virus is een avontuur dat je niet moet laten schieten. (RvE)
40 Watt Sun
Hardcorefans hadden waarschijnlijk dolgraag de doomcultklassieker Watching from a Distance (2006) van Patrick Walkers vorige band Warning integraal gehoord op Roadburn, maar de melancholieke Brit is voorlopig even klaar met die roemruchte episode uit zijn carrière. Veel maakt het ook niet uit, want The Inside Room, het vorig jaar verschenen debuut van Walkers nieuwe band 40 Watt Sun gaat gewoon verder waar Warning ophield: schier onweerstaanbare huiliehuiliedoom zoals alleen Engelsen die kunnen maken, met de uit duizenden herkenbare stem van Walker als vortex in het midden. 40 Watt Sun, vernoemd naar zowel een Marillionsongtekst als een albumtitel van collegadroefsnoet Mark Eitzel, is wel iets minder metal en klinkt wat meer open dan Warning. The Inside Room, geschreven in een appartement in Cornwall met uitzicht op zee en in drie dagen tijd opgenomen, is Sun Kil Moon voor metalheads, uitgesponnen grijze tristesse met uiteindelijk een uiterst heilzame werking. Als openingsact op de zaterdag moet 40 Watt Sun in staat worden geacht de toeschouwers volledig emotioneel uit te wringen voordat het feest goed en wel begonnen is; zeg niet dat we je niet hebben gewaarschuwd. (TG)
Black Breath
Vorig jaar nam Roadburn een gedurfde sprong in het diepe door af te wijken van het geijkte stoner-sludge-doompad met acts als Jesse Sykes, Scorn en Trap Them. Een geslaagd experiment, zo bleek. Ook dit jaar staan er weer minder voor de hand liggende acts op het programma. "Als er maar een duister randje aan zit en een duidelijke link naar Roadburn", liet de organisatie in een interview met Kindamuzik weten. En dat zit bij Black Breath wel snor. De lompe Zweedse deathmetalsound van deze Amerikaanse act verzwelgt in een draaikolk van hardcore, punk en d-beat resulterend in energieke symbiose van smerige
death-'n-rollcore , die live een alles verwoestend effect sorteert. (JG)
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/roadburn/7even-tips-voor-roadburn-2012/22758/
Meer Roadburn op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/roadburn
Deel dit artikel: