Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Hé, jij bent toch die journalist uit Amsterdam? Is die berg hier nou in de buurt? Brocken bedoel ik. Je wil niet weten waar iedereen over begint joh! Blair Witch, Harry Potter. Dat neem je toch niet serieus?" Angus Andrew slaat me vriendschappelijk op de schouder en draait zich dan naar het donkerharige meisje van de platenmaatschappij dat het optreden van de Liars in Gebaude 9 te Keulen in goede banen probeert te leiden. Ze lacht verlegen wanneer hij ook aan haar vraagt waar die beroemde berg zich toch bevindt. Drie dagen eerder sprak ik hem samen met zijn muzikale companen Aaron Hemphill en Julian Gross in Amsterdam. Ze zijn net wakker en snakken naar ontbijt en koffie. Die laat lang op zich wachten, dus dood ik de tijd met de vraag hoe het is om in korte tijd zo veel landen te bezoeken. Frankrijk, Nederland, Duitsland… Andrew veert op: "Kom jij uit Duitsland?" Zonder mijn antwoord af te wachten vervolgt hij: "Weet jij waar Brocken is? Hier, dit zijn de plaatsen die we in Duitsland bezoeken, komen we er in de buurt?" Tja, het drietal heeft zich goed in hekserij verdiept voor de opnamen van hun tweede langspeler They Were Wrong, So We Drowned. Een plaat die verhaalt over de heksenvervolgingen. Brocken is de hoogste berg van noordelijk Duitsland en staat sinds de filosoof/schrijver/dichter Goethe er in zijn versie van Faust over schreef synoniem voor de plek waar alle heksen ter wereld samenkomen om Walpurgis te vieren. Het feest van de geboorte van de lente. Mateloos interessant allemaal, maar het is eigenlijk niet waar de plaat echt over gaat, benadrukt Andrew met klem.
Onderstroom
They Were Wrong, So We Drowned is een plaat over de macht die de meerderheid uitoefent op de minderheid. Andrew: "Dat is altijd zo geweest in de geschiedenis. De meerderheid heeft het altijd bij het foute eind en de minderheid lijdt daar ongelooflijk onder. Dat is nog steeds zo overigens. Daarom is het ook een hele gezonde houding om de gangbare mening ter discussie te stellen." Zachtjes pratend vult Hemphill hem aan: "De onderstroom legt dingen altijd anders uit. Dat zie je bij de heksen ook. Zij hadden overal andere verklaringen voor en maakten gebruik van hele andere rituelen dan de christelijke kerk deed, daarom werden ze vervolgd. Ze weken te erg af van het gemiddelde, de ideologie die in de bijbel stond zeg maar. Daarom werden hun rituelen geassocieerd met het kwaad en moesten ze verdwijnen. Eigenlijk is er niets veranderd in al die jaren." Maar heksen hebben natuurlijk ook iets charmants. "Het heeft iets mysterieus vind je niet?," twijfelt Andrew. "Donker, gevaarlijk en een beetje gek op hetzelfde moment. Het is eigenlijk het gevecht tussen goed en kwaad, tussen orde en wanorde. Dat is eigenlijk waar het om draait." Daarbij was het prachtig om er een heel verhaal om heen te verzinnen. Geen dure studio midden in de stad, maar een aftandse blokhut ver van de bewoonde wereld met een kelder vol tweederangs apparatuur. Het drietal kijkt er met plezier op terug. Hemphill: "We hebben er twee maanden doorgebracht. We lazen van die kinderverhalen waarin magie altijd een belangrijke plaats inneemt. Ze hebben ons erg geholpen bij het maken van onze plaat."
Relatief, alles is
Kinderverhalen? Magie? Hekserij? Geen wonder dat bassist Pat Nature en drummer Ron Albertson de band verlieten. Daar wil Hemphill niets van weten: "We wilden een andere muzikale richting op. Het concept van onze nieuwe plaat kreeg pas later vorm, toen Julian [wijst naar de stille jongen rechts van hem] er al bij zat." Maar wat is dan een andere muzikale richting? Veel wil het drietal er niet over kwijt. Zwijgend kijken ze elkaar aan en zetten dan de blik op oneindig. De muziek dan maar. We Were Wrong, So We Drowned klinkt behoorlijk anders dan They Threw Us All in a Trench and Stuck a Monument on Top. De hectiek en het manische zijn gebleven, de funky gitaar- en baspartijen maken echter plaats voor elektronica en nog meer gekte. Nog ingewikkelder dus. Hemphill krijgt duidelijk de kriebels van die typering: "Sommige mensen vinden het ingewikkeld, andere niet. Het hangt er van af wie de plaat beluistert. De Europese pers heeft er veel moeite mee dit album te plaatsen terwijl de Amerikaanse gewoon accepteert dat wij niet te plaatsen zijn." Hoe zouden ze dan zelf de plaat typeren, wat vindt hij er zelf eigenlijk van? Hemphill raakt duidelijk geïrriteerd: "Het is jóuw taak als journalist om de plaat te plaatsen". Andrew probeert de sfeer te redden. "Het is jouw taak om er iets van te vinden en onze taak om dat jou zo moeilijk mogelijk te maken," lacht hij. Hij vervolgt: "Het is ook niet zo dat wij ingewikkelde muziek willen maken. Dit is de muziek die we goed vinden. Het was voor ons ook een ontdekkingsreis. Iedere artiest die technologie niet omarmt, doet zichzelf tekort. Je kunt er zoveel mee doen, als je het maar als middel gebruikt." Hemphill nuanceert: "Veel bands zijn bang voor elektronica omdat ze het niet begrijpen. In essentie is het allemaal hetzelfde, of je nu gewone instrumenten of elektronica gebruikt maakt helemaal niet uit. Het gaat om je ideeën. Ach eigenlijk doet het er niet toe, iedereen bekijkt de dingen toch weer anders."
They Were Wrong, So We Drowned is uitgebracht door Mute en wordt gedistribueerd door PIAS
» Lees de recensie
http://www.kindamuzik.net/rock/article.shtml?id=5312
Meer Liars op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/liars
Deel dit artikel: