Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dat Stef Kamil Carlens één van de grootste talenten is die onze vaderlandse scène ooit bevruchtte, daar proberen wij vriend en vijand nu al goed tien jaar – en met wisselend succes, het dient gezegd – van te overtuigen. Nauwelijks bekomen van de muilpeer (ofte ultiem magnus opus zoals wij het toen omschreven) die de man eind 2004 met A Song about a Girls uitdeelde, is het nu weer van dattum. Aanleiding: Camera Concert: A Band in a Box.
Een concept zo simpel als pompwater, maar efficiënter dan het genadeloze duo Ronaldinho-Eto’o in de grote rechthoek. Hoe alles precies in zijn werk ging? Wel, Zita Swoon nam zijn intrek in een lege Vooruit en legde er vol overgave een live-cd plus dvd vast voor de eeuwigheid. Klaar!
Wat Zita Swoon hier bewerkstelligt, is buitengewoon straffe kost en opent om de haverklap de mond voor zoveel raffinement, virtuositeit en muzikaal vernuft. Vijf kwartier en zestien nummers lang opent de band alle registers en zwiep je als luisteraar van het ene uiterste in het andere. Niet zelden dartel je als een bronstig konijn door de woonkamer van jolijt om luttele momenten later naar de fles te grijpen om die omvangrijke krop in de keel toch maar doorgespoeld te krijgen.
Prietpraat? Luister zelf en oordeel na volgende indrukwekkende passages: ‘Jintro and the Great Luna’, dat het millennium zowaar werd binnengeloodst als een broeierige funkstamper en vermoedens schept dat het epicentrum van het genre altijd rond de oevers van de Schelde, en nooit in Ohio, gelegen heeft. Het machtige ‘Thinking About You All the Time’ ontpopte zich op amper een jaar tijd tot één van onze beste boezemvrienden en doet ons hart keer op keer versnellen, hetgeen niet anders is bij het charmant slepende ‘De Quoi A Besoin l’Amour?’.
Het spelplezier en de passie gutsen bij momenten als dikke sneeuwvlokken uit de speakers, tot lijf en leden plots helemaal verstijven bij het horen van ‘A Song for a Dead Singer’, Carlens’ fabelachtige ode aan Jeff Buckley. Sprakeloos, ja ronduit sprakeloos, worden we hiervan.
En dan hebben we nog met geen woord gerept over het uit pure magie opgetrokken en tegelijk van magistrale stembanden voorziene damestrio (Eva, Kapigna en Leonie Gijsels) Radio Candip. Een ongehoord (én ongezien – pluis er de formidabele dvd maar eens op na) unicum binnen de landsgrenzen, al wordt het louter voor de goede zaak dringend tijd dat we eens uitvlooien wie wie is.
Zelfs geen Siberisch klimaat is opgewassen tegen de opzwepende soul, ravissante elegantie en exotische sfeer die het drietal hier per strekkende meter verspreidt. ‘Individu Animal’, ‘Hey You, Whatshadoing?’ en ‘Selfish Girl’ varen er wel bij en verschansen zich hierdoor één voor één op duizelingwekkende hoogte.
Nagenoeg alles aan Camera Concert: A Band in a Box zit juist: emotie, sfeer, timing, detail. Als slotakkoord trakteert Stef Kamil Carlens je op de dvd op vier niet minder dan beklijvende, akoestische bonussen (‘Our Daily Reminders’, ‘Me & Josie on a Saturday Night’, ‘Moving through Life As Prey’ en de melancholieke Triffids-tribute ‘Raining Pleasure’). En hebben we tenslotte al verteld dat het een verdomd moeilijke opgave is droog te blijven bij het van Dylan ontleende ‘You’re a Big Girl Now’?
Na zoveel fraais zijn we prompt in staat dit exemplaar te kopiëren, het origineel te verzegelen en aan monumentenzorg toe te vertrouwen. Zet Zita Swoon desnoods op een eenzame bergtop in de Appalachen en ze weten nog te betoveren.
Wie Zita Swoon binnenkort in deze gedaante aan het werk wil zien, rept zich naar:
07/02 Koninklijk Circus (Brussel)
13/02 Arenbergschouwburg (Antwerpen)
14+15/02 Vooruit (Gent)
16/02 Paradiso (Amsterdam)
17/02 Nighttown (Rotterdam)
http://www.kindamuzik.net/recensie/zita-swoon/camera-concert-a-band-in-a-box/11663/
Meer Zita Swoon op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/zita-swoon
Deel dit artikel: