Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In de tweede helft van de jaren zeventig gaat punk niet aan Amsterdam voorbij. Aan de Rijnstraat zit platenwinkel RAF, die in 1977 een heus punkfiliaal opent aan de Rozengracht: No Fun. De zaak groeit uit tot hangplek voor zoekende jongeren die geen cent te makken hebben. Al snel richt No Fun een platenlabel op onder dezelfde naam, waarop het uiteraard punkmuziek uitbrengt. Het label brengt met korte tussenpozen vier singles uit van vier bands. In die explosieve punkdagen is er nog een Amsterdams label: Plurex. Op I Don't Care: The No Fun and Plurex Singles zijn ze samengebracht.
Het wrange is dat in die tijd veel Nederpunksingles snel in de uitverkoopbakken belanden, terwijl verzamelaars er tegenwoordig grof geld voor neertellen. Wie daar geen zin in heeft, maar wel geïnteresseerd is in de begindagen van punk in Nederland, heeft aan deze prachtig verzorgde lp een hele goede. En wat in het buitenland vaak als typerend voor eigenwijze muziek uit de Lage Landen wordt aangegeven, gaat ook hier op: de gave om nummers met een melodieuze kop en staart te schrijven.
In 1978 is de punk in Nederland nog niet vergiftigd met politieke dogma's en andere knellende regeltjes. En dat hoor je terug in vrijwel alle nummers: knulligheid wisselt stuivertje met lichte tegendraadsheid. Met als gemene deler een ontwapenende naïviteit, maar toch vooral energie en enthousiasme om je eigen Polderinterpretatie te geven aan de drie akkoorden. Het levert in die vroege dagen al een paar fraaie staaltjes Nederpunk op.
Voorbeelden te over, zoals het Groningse Subway, dat met 'Jesus Loves Me' fijne bubblegumpunk maakt en meer blijkt te kunnen dan alleen een gitaar vasthouden. Of het enige, maar zeer krachtige wapenfeit van de Amsterdamse Helmettes: 'I Don’t Care What the People Say'. Muzikanten die later hun gram in de Nederwave zouden halen met bands als Minny Pops en Mecano, komen hier in een ongepolijste vorm voorbij onder de namen Tits en Mecano Ltd. Wie wil weten waar indiemuziek in Nederland zijn oorsprong vindt, schaft deze plaat aan en heeft met het fraaie hoesontwerp van Joost Swarte iets moois in handen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/va/i-don-t-care-the-no-fun-and-plurex-singles/26458/
Meer VA op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/va
Deel dit artikel: