• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Tori Amos | The Beekeeper

Overmatige symboliek die alleen voor ‘Amoslingen’ te verstouwen is.
CD, Epic/Sony

Tekst: Manuel Aalbers

Publicatiedatum: 24 maart 2005

De liefhebber wacht er vast al tijden op: de nieuwe cd van Tori Amos. Overal waar Amos gaat wordt zij achtervolgd door een schare iets te trouwe fans die zich identificeren met de individuele sterke vrouw. Een vreemde vorm van identificatie natuurlijk en niet bepaald getuigend van individualiteit. Deze Amoslingen zullen The Beekeeper, het nieuwe album van La Amos, van begin tot het eind natuurlijk fantastisch vinden.

Ook de tweede ring van Amos fans die de meeste cd’s thuis hebben liggen, maar hun haar niet rood verven en La Amos niet dwangmatig volgen om maar geen concert te missen, zullen tevreden zijn en The Beekeeper wederom een goede plaat vinden. De fans krijgen ook veel waar voor hun geld: negentien nummers in bijna tachtig minuten. Maar wat moeten de derde cirkel Amos fans (zij die één of twee albums bezitten) en de muziekliefhebbers in het algemeen met de nieuwe Tori Amos?

De muziekliefhebber met een smalle beurs kan de nieuwe Amos maar beter niet kopen. The Beekeeper kent een aantal sterke nummers en Amos is heus niet van de ene op de andere dag een slechte songwriter geworden, maar de meeste nummers missen overtuigingskracht en ergens net over de helft van het album (‘Witness’) begint La Amos toch veel erg te vervelen. Ze begint sterk met nummers als ‘Parasol’ en ‘Sweet the Sting’, maar beleeft direct daarna haar dieptepunt in het duet met Damien Rice (‘The Power of Orange Knickers’).

Met de indeling van het album in zes hoofdstukken met titels als ‘Elixirs and Herbs’, ‘Desert Garden’ en ‘Roses and Thorns’ krijgt de The Beekeeper ook iets van een conceptalbum. Tori Amos ziet deze zes thema’s als zes tuinen. Zes, omdat een honingraat de vorm van een hexagoon heeft, maar ook omdat God zes dagen nodig had om de wereld te scheppen. Het verklaart misschien ook de bovenmatige lengte van het album.

Hierdoor wordt de symboliek, die toch al zo sterk aanwezig is in de nummers van Amos, nog sterker aangezet. Dat kan je natuurlijk proberen te negeren, maar dat gaat niet erg gemakkelijk want alhoewel de ware betekenis van symboliek per definitie niet direct aan de oppervlakte verschijnt, ligt die symboliek er paradoxaal genoeg er wel erg dik bovenop.

http://www.kindamuzik.net/recensie/tori-amos/the-beekeeper/8951/
Meer Tori Amos op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tori-amos