http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Tori Amos | American Doll Posse
Gedreven en geïnspireerd ondanks conceptuele ballast.
CD, Epic/Sony/BMG
Tekst: Bart Breman
Publicatiedatum: 02 mei 2007
De meningen over Tori Amos lijken scherp afgebakend. Liefhebbers zijn onvoorwaardelijk in hun aanbidding en zien in de roodharige muzikante een sterke, onafhankelijke vrouw. De mensen die niet van haar muziek houden, zien haar als zweverige dame, wiens werk het beste tot zijn recht komt op de afdeling esoterie van de betere boekhandel. Er lijkt geen middenweg te zijn.
Gek genoeg valt er voor beide overtuigingen wel iets te zeggen. Aan de ene kant is Amos een klasse songschrijver, die in haar lange solocarrière nooit een écht slechte plaat heeft gemaakt. Anderzijds; haar meest recente platen klinken wel erg uitgekauwd en de wat vage conceptuele sausjes die er over zijn heen zijn gegoten wekken voornamelijk irritatie op.
Ook op American Doll Posse bedient Amos zich van een conceptuele invalshoek. Ze zingt vanuit het perspectief van vijf verschillende vrouwen, gebaseerd op archetypes uit de Griekse mythologie. Ook niet veranderd is de lengte van de plaat. Amos neemt alle tijd en met meer dan 70 minuten aan muziek is American Doll Posse een té lange zit.
Wel is het een opvallend gevarieerde en geïnspireerde plaat. Er is veel ruimte voor afwisseling en diverse instrumentatie. Soms hoor je voorzichtige country en in ‘Teenage Hustling’ wordt er een stevig blik gitaren opengetrokken. Maar de pianoballad blijft het meest kenmerkende aan haar muziek en is bepalend voor het grootste deel van het totaalgeluid.
In een aantal nummers lijkt Amos haar ongenoegen over de politieke gang van zaken in haar moederland te uiten, met ‘Yo, George’ als voor de hand liggend voorbeeld. Misschien ligt het aan die woede dat Amos opvallend gedreven en geïnspireerd voor de dag komt. Dat gegeven, in combinatie met prima songs als ‘Big Wheel’ en ‘You Can Bring Your Dog’ maakt American Doll Posse tot haar beste plaat van de afgelopen jaren.
Met American Doll Posse zal Amos geen nieuwe fans binnenhalen, noch verliezen. Dat is het manco van iemand die een heel specifiek publiek aanspreekt. Maar het betekent niet dat de plaat kan worden afgedaan als 'alleen interessant voor de fans'. Daar is de plaat te goed voor, ondanks de lengte, en de conceptuele sausjes, die toch weer voornamelijk storend werken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tori-amos/american-doll-posse/15345/
Meer Tori Amos op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tori-amos
Deel dit artikel: