Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dat Tom Brosseau eerder optrad in de bovenzaal van Paradiso voor slechts een tiental mensen mag een groot onrecht heten. Ga toch kijken naar deze eenzame, fragiele, blonde singer-songwriter als hij weer in het land is. Het is al moeilijk genoeg om sobere folkliedjes te maken in een Amerikaanse staat als North Dakota waar het immer kolere-koud is; moet je ook nog eens leuren om je publiek. Voor zijn nieuwe album Perfect Abandon trok Brosseau tijdelijk naar Bristol in Engeland. Niet dat daar het weer veel beter is, maar daar zit wel producer John Parish die ook met andere vrolijkerds als EELS, Sparklehorse en PJ Harvey werkte.
In het Cubetheater in Bristol staat Brosseau met zijn driemansband rond één microfoon, soms voegt Parish zich bij hen op orgel. Alles om tot een letterlijk live – als in: levendig – geluid te komen. Zonder dubs of geluidsniveaus waaraan geschoven wordt. Resultaat is een pure plaat met een aantal songs die zich tot de sterkste mogen rekenen die Brosseau de afgelopen tien jaar geschreven en gezongen heeft. Zo hoor je aan het als een folkklassieker klinkende 'Tell Me, Lord' af dat hij is opgegroeid met het Great American Songbook. Een lied waarin hij kwetsbaar de hoogte in huilt om een verloren liefde.
In de lome single 'Roll Along with Me' laat Brosseau zijn engelachtige stem lekker rollen op een trage drumslag. Ook spannend is 'Landlord Jackie' waarin Brosseau zijn coupletten vol durft te proppen zoals verder alleen Bob Dylan dat durft. Een lied over de zonde, waarin de huurbazin Brosseau in haar kantoor roept met "Tommi, salami". Dat beetje humor zal geen kwaad kunnen als je jarenlang sobere, hoogst kwalitatieve folkliedjes maakt voor de even sobere en spaarzame liefhebbers.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tom-brosseau/perfect-abandon/25718/
Meer Tom Brosseau op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tom-brosseau
Deel dit artikel: