Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Gekende kwaliteit leveren, blijvend; Kees van Kooten en Wim de Bie waren er meesters in en van hen is de uitspraak: "Doet de gordijnen toe...!" De Gebroeders Temmes hingen danig aan hun verleden, dweepten ermee bovendien. Ergens heeft Tindersticks van die molen ook een tik meegekregen. Zij spelen weliswaar van Rock Werchter tot Lowlands of Pinkpop, maar veel zoetgevooisder dan wat deze gentlemen serveren, wordt het aldaar nauwelijks.
Tindersticks wekt sferen die aan Franse chansons doen denken en de melancholieke warmte van hun nummers herinnert aan rokerige salons van weleer. Dat bewezen de heren al op de vroege en nog titelloze platen. Met Curtains was het pleit beslecht en begon de wereld in ietwat groteren getale nota te nemen van de groep uit Nottingham. Inmiddels huist Tindersticks in Berlijn, al betekent dat allesbehalve dat Stuart A. Staples en co de koers van Alec Empire of Einstürzende Neubauten geadopteerd hebben.
Al zou je de mannen half lam slaan met een honkbalknuppel, straal bezopen voeren of onder Columbiaans wonderpoeder bedelven: het is Tindersticks blijkbaar niet gegeven een slecht album af te leveren. Sterker nog: eigenlijk maakt de band zo ongeveer steeds dezelfde plaat. Eén, twee, drie; zo is de maatvoering, de half-trage driekwaartsmaat. Staples mompelt, strijkers vullen impressionistisch het beeld in. En je komt weer thuis.
Tindersticks levert ook nu niets dan gloedvolle charme. Somtijds is die dissonant, soms neemt die een vorm aan van een ballad met een vleugje jazz of ballroom. Daarnaast klinkt een combinatie van Talk Talk, Dead Can Dance en verder wat betreft de duistere zijde. Tegelijk is het ongelofelijk literair, als bij Gavin Friday, Leonard Cohen of Tom Waits.
Het zijn maar negen nummers en het doek valt over het album. Dan blijkt dat Tindersticks de meest beklemmende en alomvattende plaat sinds Curtains gemaakt heeft. 'Goodbye Joe', de slotcompositie, doet het zaallicht aan. Het is tijd om huiswaarts te gaan; de rolprent in klank is klaar. Het regent en tussen de druppels door spoedt u zich naar uw stede. Daar luistert u nogmaals naar deze film. U vult de kelken en met uw tondeldoos steekt u kaars of haardvuur aan. Het spreekt voor zich dat u de gordijnen sluit.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tindersticks/the-something-rain/22553/
Meer Tindersticks op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tindersticks
Deel dit artikel: