• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Devil's Blood | The Thousandfold Epicentre

Deuren openen naar de volgende dimensie.
CD, Ván/Suburban

Tekst: Ruud van Esch

Publicatiedatum: 07 november 2011

Om de perfectie zo dicht mogelijk te benaderen, werkt The Devil's Blood met hart en ziel aan zijn debuut The Time of No Time Evermore. Niets wordt door kapitein SL aan het toeval overgelaten en hij kan met rechte rug achter het resultaat staan. Of er een opvolger komt blijft lang een mysterie. Terwijl de band op meerdere continenten rituelen opvoert en zelfs verantwoordelijk is voor de wederopstanding van occulte rock, dient de eerste inspiratie zich begin 2011 aan. De contouren van The Thousandfold Epicentre worden langzaam maar zeker zichtbaar. Het album is in alle opzichten opener dan zijn voorganger.

SL heeft de touwtjes nog altijd in handen, al zijn ze wat minder strak aangetrokken. Zijn band heeft meer vrijheid gekregen. Muzikanten met meer bewegingsruimte bewegen zich nu eenmaal soepeler. Daarnaast is het niet langer de eindeloze opeenstapeling van gitaarsporen die voor het indrukwekkende totaalgeluid zorgt. Minder is meer, ook in het najagen van een occulte ondertoon. Maar de belangrijkste openbaring ontpopt zich in de grootsheid van het ritueel dat The Thousandfold Epicentre heet. Er is geen plafond om de galmende gitaren tegen te houden, waardoor The Devil's Blood tot in andere dimensies weerklinkt. Een uit koude stenen opgetrokken offerplaats en een prachtige akoestiek, het blijkt verenigbaar.

De totstandkoming van een tweede magnum opus heeft geresulteerd in een dienst van meer dan zeventig minuten. Een dienst waarin de aanwas van de cultus rondom de Eindhovense band alleen maar zal groeien. De donkere zijde van The Devil's Blood heeft namelijk ook een verlichte kant. Wie zich overgeeft aan The Thousandfold Epicentre weet zich ondergedompeld in een breed spectrum aan emoties; hoewel de symboliek alleen toegankelijk lijkt voor ingewijden, is niets menselijks The Devil's Blood vreemd.

De intieme opener 'Unending Singularity' is een plechtige opmaat naar 'On the Wings of Gloria', dat openbreekt als een verlossende zondvloed maar zich direct daarna concentreert op een fascinerend staaltje muzikale retoriek. Zangeres Farida is zelfverzekerder geworden in haar rol van voorganger en vervlecht zanglijnen met een zekere rust in het geheel. Soms theatraal, maar net zo vaak met een natuurlijk charisma.

Het spectrum onttrekt zich van enige vorm van hiërarchie. In 'Cruel Lover', 'The Thousandfold Epicentre' en 'The Madness of Serpents' ballen alle emoties samen, van opbeurende extase naar destructieve wanhoop. Elk luisterend oor zal er zijn eigen interpretatie aan geven. Met de vijftien minuten durende afsluiter 'Feverdance' is de tijd voor bezinning aangebroken. The Devil's Blood geeft opnieuw overtuigend acte de présence, al hult SL zich nog altijd in nevelen over wat het is waar we van overtuigd moeten worden. Die benadering maakt The Devil's Blood alleen maar fascinerender.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-devil-s-blood/the-thousandfold-epicentre/22238/
Meer The Devil's Blood op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-devil-s-blood