Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Soms moet je een band gewoon ondergaan. Niet te veel over lezen, niet te veel luisteren. Of helemaal niet luisteren en alleen maar afgaan op de reputatie die de band heeft of schijnt te hebben. Het Eindhovense The Devil's Blood is zo'n band waarvan de reputatie hen vooruitsnelt, tot heel ver over de landsgrenzen. Als je leest dat hun tweede album The Thousandfold Epicentre een waar meesterwerk zou moeten zijn, de band graag bezig is met het occulte, satan aanbidt en dat optredens steevast van de nodige liters bloed worden voorzien, is de interesse snel gewekt. Zoiets moet je gewoon willen aanschouwen, ook al is het niet direct jouw kopje thee.
De band is selectief in het kiezen van optredens. Heel mooi dus dat Nijmegen al vroeg in het jaar vereerd wordt met een bezoek. Doornroosje is zo goed als uitverkocht voor het ritueel, zoals The Devil's Blood hun optredens zelf noemt. Voordat het ritueel van start kan, warmt de Groningse doom/sludgeband met de geweldige bandnaam Herder het publiek op. De band speelt energiek, geeft alles en maakt dan ook een goede indruk. Naarmate het optreden vordert, draait Herder het tempo steeds verder terug tot het bijna niet trager kan.
Als het altaar is klaargemaakt, de schedels op hun plek liggen en de kaarsen ontstoken zijn, weet je dat het ritueel van The Devil's Blood zo van start gaat. Vijf duistere figuren gekleed in lederen broeken en jasjes betreden het podium, volledig bedekt onder het bloed. Echt bloed, zo te ruiken. Schokkend? Nee, wel sfeerverhogend en een extra lading gevend aan hun boodschap. Deze mensen zijn serieus bezig. Dat blijkt ook als zangeres Farida het podium betreedt. Stoïcijns, met een gelaat druipend van het bloed en haar armen wijd gespreid, laat ze haar fantastische stem horen.
De band blijkt volledig te bestaan uit klassemuzikanten en is voortreffelijk op elkaar ingespeeld. De op de jaren-zeventigrock en psychedelica van Black Sabbath en Coven leunende muziek is niet super technisch, maar zit wel boordevol ingenieuze (gitaar)partijen. De drie gitaristen wisselen solo's af alsof het niets is, om uiteindelijk soms zelf die solo's te driedubbelen. En dat met een blik in de ogen alsof de duivel hen bezeten heeft. Vooral bandleider en songschrijver Selim Lemouchi ziet er met zijn dikke baard en wilde haardos uit als een maniak.
Op overtuigende wijze wordt het merendeel van de nummers van meesterwerk The Thousandfold Epicentre gespeeld. Er is nauwelijks pauze en de band wisselt geen woord met het publiek. Pure concentratie zorgt voor een intense en bedwelmende, twee uur durende opeenvolging van hoogtepunten. The Devil's Blood mag dan graag dwepen met satanisme, maar in deze bloedvorm is hun ritueel er toch een dat je graag wilt ondergaan.
http://www.kindamuzik.net/live/the-devil-s-blood/the-devil-s-blood-herder/22446/
Meer The Devil's Blood op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-devil-s-blood
Deel dit artikel: