http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

The Bullfight | La Chasse

Alleen maar goed nieuws.
CD, Brandy Alexander/Sonic Rendezvous

Tekst: Frank Veldkamp

Publicatiedatum: 26 mei 2015

Eind 2011 lijkt het game over voor de Rotterdamse band The Bullfight. Zanger Nick Verhoeven gaat gedurende de opnames van een nieuwe plaat iets anders doen en de overige bandleden moeten op zoek naar een vervanger. Wat er sindsdien is gebeurd, is onduidelijk, maar Nick is terug en daarmee The Bullfight.

En om maar gelijk met het goede nieuws te beginnen: La Chasse ligt in het verlengde van voorganger Stranger than the Night (2010) en is daarmee een uitstekende opvolger geworden. Muzikaal valt The Bullfight te plaatsen in de krochten waar bands als Beirut en Nits zich bij tijd en wijle ophouden. De thematiek in de liedjes is al vaker vergeleken met het werk van Nick Cave en de films noirs van David Lynch en ook op La Chasse gaan deze referenties zonder meer op. Op het album, de eerste release op het label Brandy Alexander, zijn gastbijdragen te horen van singer-songwriters Linda Kreuzen en Daisy Cools.

Het universum van The Bullfight wordt bevolkt door bijzondere figuren met een duister randje. Van de arme stakker die de kille femme fatale het hof probeert te maken tot de dorpspastoor die, ondanks zijn vrolijke gezang, niet helemaal zuiver op de graat lijkt te zijn. De liedjes van The Bullfight zijn als korte films zonder beeld waar de tragiek vanaf druipt. De cynische snik in de stem van de verteller maakt het er alleen maar smeuïger op.

Helemaal geen slechts nieuws dan? Nou, voor enkele hoofdpersonen in de liedjes loopt het, zoals het murder ballads betaamt, minder goed af. Voor de rest is La Chasse vooral een plaat om van te smullen en intens te koesteren.