• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Suffocation | Pinnacle of Bedlam

Genadeloos gestroomlijnde stootkracht.
CD, Nuclear Blast/PIAS

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 02 april 2013

De voortekenen voor het nieuwe Suffocationalbum waren niet echt positief. Mike Smith, drummer en vanaf het begin een van de gezichtsbepalende bandleden, vertrok met slaande deuren. Vervolgens kondigde de charismatische grunter Frank Mullen ook nog eens aan dat hij zijn vaste baan om financiële redenen voorrang gaf en nog maar sporadisch meeging op toer. Sowieso worden middelgrote metalbands als Suffocation het hardst getroffen door de veranderingen in de muziekindustrie: streamingdiensten als Spotify leveren (nog) veel minder op dan cd's en de opbrengsten van tournees en merchandise waren in dit muziekgenre al lang gemaximaliseerd. Reden voor gitarist Guy Marchais om maar eens een instructiefilmpje te maken: hoe koop ik de nieuwe Suffocation-cd.

Stop je het schijfje vervolgens in de speler, dan is het 'BAM'! Geen intro, maar de volle shock and awe-behandeling. Marchais en Terrance Hobbs komen direct met een stel onmogelijke riffs voor de dag, terwijl Dave Culcross de gedachte dat Smith onvervangbaar zou zijn er meteen uit ramt. Die lijn zet de veteranenband uit Long Island op de hele plaat door.

Suffocation houdt op Pinnacle of Bedlam de muzikale koers van de vorige zes platen vast. Het was brute, technische death metal en het blijft brute, technische death metal. Alleen is nu alle overbodige franje eraf; Pinnacle of Bedlam is genadeloos gestroomlijnde stootkracht. De meeste nummers duren ongeveer drieënhalf à vier minuten en hebben geen noemenswaardig intro of outro. De meest krankzinnige riffs en solo's buitelen in hoog tempo over elkaar heen, terwijl Mullen er onverstoorbaar staccato doorheen blaft. Pinnacle of Bedlam vraagt, nou ja, EIST, daarmee wel de volle luisteraandacht. De productie is daar ook op gericht: niet een zo massief mogelijk geluid, maar alle instrumenten goed onderscheidbaar. Wel is er nog veel te veel compressie, maar dat is niet typisch voor Suffocation; probeer maar eens een recente plaat in wat voor genre dan ook te vinden die wel dynamisch gemasterd is.

Waar de voortekenen erop leken te wijzen dat Suffocation aan het afbouwen was, komt de band nu met een sterk en vooral zelfverzekerd album voor de dag.

http://www.kindamuzik.net/recensie/suffocation/pinnacle-of-bedlam/23888/
Meer Suffocation op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/suffocation