• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Suffocation | Blood Oath

Het behouden huis.
CD, Nuclear Blast/PIAS

Tekst: Thijs Gouwerok

Publicatiedatum: 24 juli 2009

Helemaal aan het begin van het dorp, verscholen achter schroothopen van oud metaal, staat een vervallen pand, dat nogal uit de toon valt bij de later gebouwde rijtjeshuizen. Er woont een zonderlinge oude man, Frank, al noemt de dorpsjeugd hem Frankenstein. Frank is namelijk een ouderwetse doe-het-zelver die niets liever doet dan de hele dag aanklooien in zijn schuur. Het verhaal gaat dat hij in de vorige eeuw hoogstpersoonlijk dit woeste gebied bewoonbaar heeft gemaakt met monsterachtige zelfgebouwde grasmaaier/kettingzaag/bulldozerhybrides.

De kids pesten Frank maar wat graag. Voor belletje trekken zijn ze meestal snel en behendig genoeg, maar die enkele keer dat hij dan toch maar weer met zo'n Frankmobiel de schuur uit kachelt om ze van het erf af te jagen, schijten ze zeven kleuren stront. Wat is 'ie lelijk met z'n kale kop en wat stinkt 'ie uit z'n rochelende bek! Stiekem kijken ze ook wel tegen hem op en proberen ze zijn knutselwerk te imiteren, soms met oude meuk die ze van zijn erf hebben gejat, maar meestal veilig thuis achter de pc met een game als FrankenSim.

De oudere dorpelingen hebben een zeker nostalgisch mededogen met Frank, maar denken ook wel eens dat hij toch echt te oud wordt voor dat infantiele gefröbel. De schrik is er voor hen ook wel vanaf, ze herkennen steeds vaker de hergebruikte materialen van eerdere creaties. En wat is het nut? Voor zover die hortende en stotende vehikels nog effect kúnnen sorteren: er hóéft niets meer platgewalst te worden! Geen wonder dat de jeugd hem voor gek zet.

En toch, toen Frank zich tien jaar geleden terugtrok was er onrust in het dorp. Had Frank zijn huis verkocht; zijn geknutsel tijdelijk gestaakt; lag hij al jaren in zijn schuur te rotten? Niemand die het wist, maar toen hij na vijf jaar weer tevoorschijn kwam werd er opgelucht geglimlacht. Ze hadden ze toch gemist, die afzichtelijke houtje-touwtje barrels. Als Frank nu voorbij tuft werpt iedereen van achter de gordijnen toch even een goedkeurende blik. Zonder hem zou het dorp niet hetzelfde zijn.

Met dank aan Mark Rudolph.

http://www.kindamuzik.net/recensie/suffocation/blood-oath-8310/18930/
Meer Suffocation op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/suffocation