Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Liefhebbers van de nieuwe generatie vrouwelijke singer-songwriters moeten tegenwoordig vooral naar de overkant van de Atlantische Oceaan kijken. Na Martha Wainwright, Feist, Joan as a Police Woman, My Brightest Diamond en Regina Spektor is hier nu Annie Clark, ofwel St. Vincent.
Net als Shara Worden van My Brightest Diamond is Clark afkomstig uit de begeleidingsband van Sufjan Stevens. Verder deed ze ervaring op als gitariste in The Polyphonic Spree en het 100-koppige orkest van gitaristen dat Glenn Branca op het podium samenbracht.
Met debuut Marry Me bewijst ze dat ze makkelijk op eigen benen kan staan. Eigenlijk kan je weinig slechts over Annie Clark zeggen: ze is jong, getalenteerd, mysterieus en - eerlijk is eerlijk - bloedmooi.
Maar ook zonder die looks redt ze het wel. Muzikaal heeft ze meerdere gezichten. Ze is poeslief in 'Marry Me' en klinkt juist weer doorleefd en wijs in het licht jazzy 'Land Mines'. Datzelfde zie je in de begeleiding, die zo zoet als een suikerspin kan klinken maar ook kan ontaarden in een draaikolk van overstuurde geluiden ('Now Now').
Mooi is dat Annie Clark nergens de makkelijke weg kiest. Haar composities zitten technisch knap in elkaar en zitten vol onverwachte wendingen. Marry Me is een prachtig debuut, dat het kinderlijke van CocoRosie, het bosnimferige van Kate Bush en het chanson van Jeff Buckley samenbrengt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/st-vincent/marry-me/15900/
Meer St. Vincent op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/st-vincent
Deel dit artikel: