Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Utrechtse Michiel Flamman (ook bekend als J Perkin) en Simon Gitsels onderscheiden zich met hun band Solo al vijf jaar door prachtige, warme liedjes en intelligente teksten. Na de intieme debuutplaat Songs 'n Sounds en het grootsere en gladdere Solopeople gaan ze op zoek naar een meer 'organisch' geluid. Dit verkrijgen ze door hun nieuwste plaat, Before We Part, op te nemen in een kleine studio in San Francisco, in zeventien dagen tijd.
Het resultaat is weer een verzameling mooie liedjes, die qua geluid vooral heel erg vertrouwd klinken. In de teksten hebben pijn en somberheid plaatsgemaakt voor hoop en optimisme. Op zichzelf is daar natuurlijk niets mis mee, maar het geheel mist een zekere urgentie. De indruk ontstaat dat Solo ondertussen wel gearriveerd is. De plaat blijft overeind door J Perkins ontegenzeggelijke kwaliteiten als songschrijver, maar beklijft niet zo goed als haar voorgangers. Het ontbreken van minder bezadigde liedjes als het duistere 'Prayer for the Gun' of het aanstekelijke 'Come Back to Me' is hier mede debet aan.
Desalniettemin valt er voor wie houdt van rustige singer-songwriterliedjes met de piano in de hoofdrol nog wel het nodige te genieten op Before We Part. Wel weer jammer is dat het thema van het introverte 'Drunken Bed', nota bene één van de mooiste nummers van het album, wel érg veel doet denken aan Yann Tiersens 'La Valse d'Amélie' uit de bekende film van Jean-Pierre Jeunet.
Before We Part verwijst naar het feit dat Flamman na deze plaat eindelijk daadwerkelijk solo zal gaan. Het zou mooi zijn als dit ook muzikaal nieuwe en vooral spannende ontwikkelingen met zich meebrengt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/solo/before-we-part/17896/
Meer Solo op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/solo
Deel dit artikel: