• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Solo

Afscheid van de kaarslichtpop.
20 december 2008, Tivoli de Helling, Utrecht

Tekst: Hans Vrijmoed

Beeld: Reinier Asscheman

Publicatiedatum: 23 december 2008

De band Solo zoals je die de afgelopen jaren op de podia hebt mogen zien, bestaat niet meer. Toetsenist Simon Gitsels hield het eerder dit jaar voor gezien, maar leverde nog wel zijn karakteristieke pianopartijen voor het net verschenen derde album met de veelzeggende titel Before We Part. De wegen gingen naar verluidt vriendschappelijk uiteen, en zanger songschrijver Michiel Flamman doet zijn bandnaam nu weer echt eer aan.

De Helling lijkt van tevoren niet de meest ideale zaal voor een akoestische set van een man met een gitaar, maar de indeling met stoeltjes en zitzakken maakt het al een stuk knusser - net als het minipodium vooraan in de zaal met een stoel en enkele gitaren. De bezoekers kijken verrast achterom als de actie ineens achterin plaatsvindt; met dezelfde bohemienachtige uitstraling en dito hoedje van de laatste albumhoes loopt Flamman al gitaarspelend vanuit de foyer de zaal binnen.

De kaarslichtpopfactor is een stuk minder aanwezig dan bij de eerdere tours. Het wordt er bij vlagen een stuk feller van, zoals bij 'Come Back to Me'. Op plaat toch redelijk beschaafd en met ruimte voor afwijzing, maar in deze uitvoering dwingend en onontkoombaar. Toevallig of niet, net na dit hoogtepuntje begint Flamman over zijn vertrokken vriend: "Een goeie muzikant waar ik me achter kon verschuilen, ik mis zijn pianospel." De liedjes waarin je Gitsels' piano en achtergrondzang het meest zou missen ('Prayer for the Gun', 'Opportunities', 'Satie', 'Who Are You') slaat Flamman wijselijk over.

Er zijn gelukkig nog genoeg nummers die ook met enkel gitaar en zang overeind blijven. 'Better Man' is prachtig, net als een paar nieuwe liedjes die voor een nog komend album klaarliggen. Ook de prachtige cover van Damien Jurado's 'Abilene' zal daarop verschijnen. Een ander hoogtepunt is 'Maria', gebaseerd op een film over schoonmaakster Christina ("maar dat zingt zo moeilijk") die enkel via briefjes communiceert omdat de bewoners van de huizen al weg zijn als ze binnenkomt, en vice versa.

Voor de laatste toegift schuift Flamman wat met de schijnwerper en grapt dat het een reden heeft als hij geëlektrocuteerd wordt. Ironisch: "Op het punt van doorbreken, iets dat al vier jaar aan de hand was." Als hij het toch meende: in deze intieme ambiance zijn die akoestische uitvoeringen absoluut geslaagd, maar als Solo voor meer mensen in grotere zalen de aandacht vast wil houden, is het wellicht een idee om net als vroeger toch weer wat andere muzikanten op te zoeken.

http://www.kindamuzik.net/live/solo/solo-3322/17925/
Meer Solo op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/solo