• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Smashing Pumpkins | Zeitgeist

Halfslachtige doorstart.
CD, Reprise/Warner

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 12 juli 2007

My Chemical Romance en Silversun Pickups zijn er met de Pumpkinsnalatenschap vandoor. Hoogste tijd die terug te nemen en zelf de zakken te vullen, zegt de cynicus. Daaraan toevoegend dat The Smashing Pumpkins altijd al dictator Corgan en vrijwel onmisbare drummeester Chamberlin waren, plus twee monddode helpers. Niets nieuws onder de zon nu achter de oude naam slechts de twee C's schuilen.

Dat is wat cru gesteld, maar de ontegenzeglijke spanningen in de band zorgden voor een groepsdynamiek die The Smashing Pumpkins tot een vernietigende rockmachinerie maakte - een node gemiste factor op Zeitgeist: een gecalculeerd, allesbehalve organisch duo-album.

Desondanks roept het verzengende openingssalvo gekende Pumpkinsfurie in herinnering. ‘Tarantula’ en het My Bloody Valentine-achtige albumhoogtepunt ‘That’s the Way (My Love Is)’ - een vredige en atmosferische poprocktrack inclusief één van Corgans beste solo’s in lange tijd - steken zelfs het betere oude werk naar de kroon.

Vervolgens kruipt ‘Starz’ op schoot bij The Scorpions en is ‘United States’ weinig meer dan een monstrueuze progrocker. Dit nummer moet het in tegenstelling tot het ook ellenlange ‘Silverfuck’ (van doorbraakplaat Siamese Dream) stellen zonder de nodige urgentie, waardoor het vooral geforceerd en hol aanvoelt. Deze nummers blijken dan ook het breekpunt van Zeitgeist.

In het tweede deel wordt ruim baan gemaakt voor prachtige productionele vondsten, fraaie textuur en opvallende instrumentatie (elektrische marimba, zwierige synthesizers). Foefjes die niet verhullen dat het songmateriaal weinig voorstelt. Alleen ‘(Come on) Let’s Go’ komt enigszins in de buurt van gekende Pumpkinskwaliteit. De rest, vol Bowie en new wave, lijkt rechtstreeks afkomstig uit de kliekjesbak van Corgans geflopte soloplaat.

Zo zijn The Smashing Pumpkins in naam terug. Met slechts twee oude krachten aan boord is de comeback halfgeamputeerd. En een halfslachtig nieuw album is voor The Smashing Pumpkins die bekend stonden als alles-of-nietsband dan ook bepaald geen droomdoorstart. Corgan en Chamberlin hadden echter een aanleiding nodig om weer de planken op te gaan en live is de groep weer op volledige oorlogssterkte.

En concert regeert de nostalgie naar de tijdgeest van om en nabij twaalf jaar geleden, toen de groep op de top van zijn kunnen stond. Dat gevoel herbeleven leek voorgoed ijdele hoop, maar komt door de tours die Zeitgeist oplevert opnieuw binnen handbereik. Deze mindere plaat bewijst hierdoor toch zijn waarde.

http://www.kindamuzik.net/recensie/smashing-pumpkins/zeitgeist/15735/
Meer Smashing Pumpkins op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/smashing-pumpkins