Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen
Stel je hebt vanwege je geboortedatum geen kans gehad The Smashing Pumpkins vóór 2000 live in actie te zien. Dan heb je mooi pech en mag je je tevreden stellen met Corgan solo of Zwan. Of heb je in die tijd niet opgelet en ze daarom gemist?
Niet langer getreurd. Deze comebacktournee is de kans je te laven aan een selectie van het betere alternatieve rockwerk van één van de grootste bands uit de jaren negentig. En voor de fans van destijds is het een feest van herkenning. Een paar vliegen in één klap dus, deze terugkeer van The Smashing Pumpkins.
Zwan II?
Chamberlin en Corgan vormden na The Smashing Pumpkins met David Pajo en Matt Sweeney een band genaamd Zwan.Wie herinnert het zich nog? De band was immers geen lang leven beschoren en viel al ruziënd uit elkaar.
Twee Pumpkins in een nieuwe band is ook de huidige score. Oudgediende James Iha is niet van de partij; blijkbaar zijn er teveel schepen verbrand.
Ook de door de fans in de armen gesloten tourbassiste Melissa Auf der Maur is afwezig. Hun vervangers heten Jeff Schroeder en Ginger Reyes, bot gezegd: twee nobodies. The Smashing Pumpkins zijn momenteel dus eigenlijk Zwan II, met minder relevante secondanten.
Jimmy Chamberlin terug in actie
Maar alleen al het terug in actie te zien en horen van monsterdrummer Jimmy Chamberlin is een reden tot jubel over de terugkeer van The Smashing Pumpkins. Hoe leuk de soloplaat van zijn Jimmy Chamberlin Complex ook is, schitteren doet deze meesterdrummer pas echt in samenspel met Corgan.
Als een meedogenloze octopus vliegt Jimmy Chamberlin over zijn grote drumkit heen, maar ook met subtiel werk kan hij prima uit de voeten. Chamberlins jazzachtergrond levert The Smashing Pumpkins een fenomenaal gevarieerd drumwerk op. Toch geldt hij als een miskende legende en wordt veel minder als held vereerd dan bijvoorbeeld Dave Grohl.
Pretenties en grootheidswaan
Corgan is daarentegen nooit vies geweest van groot gebaar en dito misbaar. Een wisselvallig dubbelalbum en een complex concept als Machina dragen bij aan het beeld van een mateloos pretentieuze band.
Ook het zeven jaar na het afscheid, zonder recente referenties om op te bogen, de topspots van de festivals opeisen moet je maar durven. Weer een toonbeeld van de grootheidswaan van Corgan? De lat ligt in ieder geval bijzonder hoog. De val kan dan ook pijnlijk diep zijn.
Geslaagde reünies
Reünies zijn vaak immers melkkoeien en leveren zelden kwalitatief goede concerten of platen op. Een uitzondering op die regel vormt Pixies. Stoïcijns en superstrak knallen ze door hun livesets heen en hoewel het wellicht nog steeds niet botert tussen Frank Black en Kim Deal; de band staat er wel. Én speelt de door de fans gewenste nummers.
Van het Pumpkinsspilbaar mag je verwachten dat ze net als Pixies oude krakers met verve brengen en zo slappe hap of oude koeien uit de sloot weten te voorkomen. Waar Corgan en Chamberlin wél beste maatjes zijn, verdienen The Smashing Pumpkins het voordeel van de twijfel.
De lakmoesproef
Nieuwe zieltjes winnen is in de huidige hypecultuur echter niet te verwachten voor deze oude knakkers. Criticasters zien in Zeitgeist, dat op 07-07-2007 verscheen, een bevestiging van Corgans vaak beschimpte grote ego aan het werk: mijnheer moet de rockwereld weer even laten zien hoe het ook alweer moet.
Het zal snel duidelijk zijn of The Smashing Pumpkins live nog wat in de melk te brokkelen hebben, of die oude krakers met panache gespeeld worden en hoe het nieuwe materiaal daartussen past.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/smashing-pumpkins/de-zeven-van-the-smashing-pumpkins/15478/
Meer Smashing Pumpkins op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/smashing-pumpkins
Deel dit artikel: