Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Klassiek geschoolde indierock. De banale inkadering zit de muziek van Patrick Watson nog altijd als gegoten. Dat is overigens niet alleen prettig voor luie recensenten, maar ook voor de inmiddels aardige schare liefhebbers die Watson rijk is. Zij kunnen namelijk blind en doof overgaan tot de aanschaf van Love Songs for Robots, plaat nummer zes alweer.
De aftrap van het titelnummer maakt al snel duidelijk dat er slechts in de marge is gesleuteld aan het inmiddels bekende geluid. Een piano, sfeervol klankbehang op de achtergrond, licht-gruizige drums en natuurlijk de stem van Watson zelf, die als een dromerig spook boven de muziek hangt.
Wel is de plaat wat directer dan voorgaande werken. Bestekladepercussie, geluidsfröbeltjes en andere couleur locale zijn de studio uit gedonderd. In plaats daarvan kiest Watson met band voor de directe aanpak. Bij benadering een beleefde slag in het gezicht. Met een ovenwant. De maagstreek blijft ongedeerd.
Zo dus: Kosmische galm over het drumstel, een scherende lapsteel, hier en daar een zwaar brommende gitaar. Helemaal wild wordt het op 'Bollywood', dat halverwege openbreekt met pompeus slagwerk en overstuurde synthesizers.
Dat is allemaal leuk en aardig, maar misschien een paar maten te groot. Wie echter zijn geduld tot het eind bewaart, mag heerlijk gewichtsloos en willoos wegdrijven op het ochtendlijzige, zeven minuten durende 'Know That You Know'. Rechtstreeks door naar dromenland. De bestemming is nog altijd aangenaam. Hoogst aangenaam.
http://www.kindamuzik.net/recensie/patrick-watson/love-songs-for-robots/26073/
Meer Patrick Watson op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/patrick-watson
Deel dit artikel: