• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Nick Waterhouse | Holly

Hoezenpoes blijkt muze.
CD, Stones Throw/V2

Tekst: Ronald Besemer

Publicatiedatum: 02 maart 2014

Nick Waterhouse werd in 2012 onthaald als muzikant voor de toekomst en als eentje die het verleden nieuw leven inblaast. Tijd zegt hem niks. Genres evenmin. Hij denkt in 'vormen' en zolang hij die als een gek laat swingen, krijgt hij met de luisteraars geen problemen. Goed nieuws, liefhebbers: Holly is weer een fijn dampend plaatje.

De vorige elpee Time's All Gone klonk als een funky noodkreet uit een druipende kelder. Veel echo en een overstuurd geluid. Goed voor een debuut, want de noodzaak van het maken van die plaat spatte je meteen in het gezicht. Holly daarentegen zit geraffineerder in elkaar, maar de illusie is gebleven dat Waterhouse zich nog steeds schuilhoudt voor het Californische zonnetje buiten.

Ditmaal klinken alle instrumenten perfect in balans en is het een genot om te horen hoe tintelend pianowerk, het stomende orgel, de percussie, brommende blazers en Waterhouses eigen messcherpe gitaarlicks volmaakt samenvallen. Zonder dat de hele handel elkaar in de weg zit of de meters voortdurend in het rood duwt.

Ondanks die balans en weldoordachte aanpak, zit er nog steeds een duivel in Waterhouse die door wil jagen. In 30 minuten is Holly klaar. Na dat halfuurtje rhythm-and-blues kun je niet anders dan opnieuw beginnen. Er zitten zoveel subtiliteiten en geheimen in dit werkstuk, dat je het blijft draaien.

De jongedame op de hoes lijkt een hoezenpoes maar is het niet. Het cliché wil dat die meiden op de hoes ervoor dienen om de plaat beter te verkopen. Dit meisje, Holly, is de muze van de plaat en Waterhouse probeert haar weer tot leven wekken, sinds hij haar in zijn dromen terugzag. De poging alleen al was het waard.

http://www.kindamuzik.net/recensie/nick-waterhouse/holly-936/24760/
Meer Nick Waterhouse op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/nick-waterhouse